Opis obrazu Jana Matejki "Kochanowski nad zwłokami Urszulki". Jak najwięcej. Daję naj. Nie kopiować z net. Pozdr:)

Obraz, który opisuję to dzieło Jana Matejki pt. "Kochanowski nad złokami Urszulki", pochodzący z 1862r. Dzieło namalowane jest farbami olejnymi na płótnie. Na pierwszym planie, w centrum uwagi, skupione jest ciało Urszulki, w którym już brak życia i zrozpaczonego ojca, całującego jej czoło. Urszulka leży w pięknejk trumnie, na jej maleńkiej piersi leży krzyż, a przy nogach lutnia. Dzieczynka ubrana jest z białą sukienkę ze złotymi zdobieniami, które podobne są do koloru jej włosów. Kochanowski ściska blade rączki dziewczynki, które poddają się jego ruchom. Mężczyzna ubrany jest w czarne szaty, twarz ma zmęczoną i siwiznę we włosach. Można odnieść wrażenie, iż przez tą noc przybyło mu siwych kosmyków. Po prawej stronie obrazu stoi święty obrazek z Matką Boską oraz zapalona świeca w wysokim kaganku, a po lewej stronie widać zarysy domowych sprzętów. Malarz zastosował ciemne, pełne barwy, by oddać atmosferę żałoby, straty i żalu. Złociste włosy Urszuli i jej biała sukienka, symbolizują jej niewinność i śmiałe odniesienie do anielskości córeczki. Czarny ubiór poety symbolizuje żałobę. Gesty, które wykonuje trzymając dziewczynkę ukazują iż, nie może pogodzić się ze stratą tej małej istotki oraz nie chce "oddać" jej Bogu. Domiującą barwą obrazu jest czerń wraz z jaśniejszymi akcentami. Tło obrazu stanowi żałobny pokój. Artysta zastosował zabieg, polegający na tym, że skóra dziewczynki jest zielonkawo-blada a skóra artysty nienaturalnie przyciemniona. Nastrój, który Matejko uchwycił za pomocą pędzla jest tak unikatowy, że jego obraz zalicza się do kanonu arcydzieł, które łączą ze sobą ulotne chwile wraz z elementem historii. Ów obraz pomaga nam znaleźć się w tm pomieszczeniu i podzielać żałobę wielkiego poety.

Na pierwszym planie obrazu Jana Matejki „Jan Kochanowski nad zwłokami Urszulki”, w samym centrum, znajduje się Kochanowski wraz z córką. Pisarz, trzymając Urszulkę w objęciach, jednocześnie wskazuje na nią dłońmi, co świadczy o tym, że jest na obrazie najważniejsza. Na jego twarzy maluje się rozpacz, smutek, żal i cierpienie. Całuje córkę, która zdaje się być spokojna, pogodna, niewzruszona. Jej ręce są opuszczone i bezwładne, symbolizują odchodzenie. Urszulka ubrana jest w białą sukienkę, na jej piersi leży krzyż, a u wezgłowia znajduje się róża. Dziewczynka leży w trumience z wygrawerowanym napisem „Orszula”. Obie postacie są ukazane od pasa w górę, co świadczy o duchowej wymowności sceny. Na drugim planie, po lewej stronie, znajduje się obraz Matki Boskiej i Jezusa, a także stojąca obok, dająca nienaturalne światło świeca. Pod obrazem widzimy zapalony znicz. Po prawej stronie obrazu widoczny jest regał z książkami i znajdująca się obok rzeźba smutnego, płaczącego aniołka. W prawym dolnym rogu obrazu dostrzegamy lutnię, która symbolizuje sztukę i talent poetycki, jaki niewątpliwie posiadała Urszulka. Lutnia leży na czerwonym materiale, który oznacza zwycięstwo nad śmiercią. Można więc powiedzieć, że lewa strona obrazu ukazuje przedmioty związane z Bogiem, duchowością, a prawa – przedmioty używane w życiu codziennym. Po prawej stronie możemy wyróżnić także ciemną kotarę, która świadczy o intymności sceny, ponieważ wpisuje widza w obraz, jest „oknem” na świat Kochanowskiego. Tło obrazu jest bardzo ciemne. Oświetlona jest tylko Urszulka i głowa oraz ręce jej ojca, co wyróżnia i uwidacznia obie postacie. Całość jest przygnębiająca, wyraża smutek Kochanowskiego po stracie najbliższej osoby.

Na pierwszym planie widzimy Jana KOchanowskiego, który przeżywa tragedię po śmierci córki. Na tym obrazie Urszulka leży w trumnie. Jest ubrana w białą sukienkę, na nie leży krzyż.Ojciec całuje dziewczynkę w czoło tuląc ją do siebie. Smutne oczy pisarza świadczą o miłości do córeczki. Na drugim planie widnieje krzyż i zapalone świece. Panuje tu smutny nastrój. Na obrazie dominują barwy jasne, jedynie ubranie Kochanowskiego i trumna zostały namalowane w ciemnych kolorach.