Wodorotlenku miedzi (II) Wodorotlenek miedzi można otrzymać w reakcji wodorotlenku sodu z siarczanem miedzi: 2NaOH + CuSO4 → Cu(OH)2↓ + Na2SO4 Zastosowania wodorotlenku miedzi(II) w chemii organicznej: wykrywanie związków wielowodorotlenowych - tworzy związki kompleksowe o szafirowym zabarwieniu, wykrywanie wiązania peptydowego (reakcja biuretowa) - tworzy związki kompleksowe o fioletowym zabarwieniu, wykrywanie aldehydów (próba Trommera) - wytrąca się ceglasty osad tlenku miedzi(I). wodorotlenek baru Wodorotlenek baru otrzymywany jest w wyniku reakcji tlenku baru (BaO) z wodą. Krystalizuje jako ośmiowodny hydrat (Ba(OH)2•8H2O), który może zostać odwodniony do związku jednowodnego (monohydratu) poprzez ogrzewanie na powietrzu lub odwodniony całkowicie podczas ogrzewania w 100°C pod próżnią Wodorotlenek baru jest używany w chemii analitycznej do miareczkowania słabych kwasów, zwykle kwasów organicznych. Jest "czystym odczynnikiem" wolnym od zanieczyszczeń wodorotlenku sodu i wodorotlenku potasu. Rozpuszczony nie zawiera niepożądanych węglanów (węglan baru jest nierozpuszczalny w wodzie). Używany do miareczkowania z takimi wskaźnikami jak fenoloftaleina lub tymoloftaleina zmieniających kolor w środowisku alkalicznym, bez ryzyka błędu miareczkowania spowodowanego słabymi jonami węglanowymi. Wodny nasycony roztwór wodorotlenku baru nazywany jest wodą barytową.
