teatr elżbietański - kródka notatka

Za panowania królowej Elżbiety I Anglia stała się światowym mocarstwem. Dzięki dochodom z kolonii dynamicznie rozwijała się gospodarka. Szlachta bardziej niż przywileje urodzenia zaczynała sobie cenić majątek. Bogate stało się też mieszczaństwo. Sprzyjało to rozwojowi teatru, który szybko stał się ulubioną rozrywką klasy średniej i wyższej. W drugiej połowie XVI w. powstało wiele zespołów artystów: muzyków, aktorów, z przedsiębiorcą teatralnym na publiczną, dostepną dla wszystkich, a ponadto przynoszącą dochody, gdyż widzowie płacili a bilety. Zespoły wystepowały początkowo na dziedzińcach zajazdów, na prowizorycznym podwyższeniu, widzowie zaś gromadzili się na galeriach lub na podwórzu. Spektakle rozpoczynały sie po południu, widownię stanowili ludzie niezbyt bogaci. Z czasem, z myslą o wyższych warstwach społecznych, zaczęto wznosić budynki teatralne. Były one okrągłe lub ośmioboczne. Dachem pokrywano tylko dwupiętrowe galerie dla widzów kupujących droższe bilety. Na parterze pod gołym niebem, gromadzili się ubożsi, śledzący spektakl na stojąco. Za umowną datę narodzin teatru elżbietańskiego przyjmuje sie rok 1576. James Burbage wybudował wtedy pod Londynem pierwszy gmach przeznaczony wyłącznie do prezentacji spektakli. Nazwał go "The Theatre". Wkrótce pojawiły się dwa kolejne teatry - "Kurtyna" i "Róża". Początkowo grano w świetle dnia, później- już w zadaszonych budynkach, także późnym wieczorem, przy blasku świec. Sceną było podwyższenie, otoczone z trzech stron przez widzów i nie odgrodzone od nich. Aktorzy często zwracali sie do publiczności bezpośrednio, nawiązywali z nia bliski kontakt. Czwarty bok zamykały drzwi do garderoby, przez które wychodzono na scenę. Nad nimi budowano niewielką galerię, wspartą na słupach, mięzy którymi zawieszano kotarę. Nie istania kurtyna. Dekoracji było niewiele. Mam nadzieję, że tyle wystarczy :)