to hiszpański epos rycerski napisany przez anonimowego autora w kastylijskim dialekcie, opisujący dzieje rzeczywistej postaci historycznej - Cyda. Jest to literackie opracowanie tradycyjnego wątku obecnego również w kronikach i balladach. Ponieważ od śmierci Cyda do powstania utworu upłyneło zaledwie kilkadziesiąt lat warstwa fabularna odznacza się zachowaniem realiów historycznych i geograficznych, bez nadmiernego mitologizowania postaci lub zdarzeń. Chociaż autor poematu jest nieznany, przypuszcza się, że mógł nim być Per Abbad (opat Piotr), który podpisał jedyną istniejąca kopię manuskryptu znajdującą się w Hiszpańskim Muzeum Narodowym w Madrycie (Biblioteca Nacional de España). Opat Piotr umieścił rok 1207 po swoim imieniu. Tak więc pieśń może być przykładem wyższej poezji kultywowanej w klasztorach i innych centrach kultury wczesno-średniowiecznej Hiszpanii. Składa się z 3 części: * Pieśni o wygnaniu (Cantar del destierro) * Pieśni o weselu córek bohatera (Cantar de las bodas) * Pieśni o zniewadze w Corpes (Cantar de la afrenta de Corpes)
