srodki stylistyczne w wierszu wisławy szymborskiej chwila w troi

przenośnia:"chodzące po powiekach świata" wyliczenie: "znad talerza/ znad książki/ sprzed lustra" inwersja: "że mowa sensu ust nabiera" epitet: "małe dziewczynki" zdrobnienia: "tatuś", "mamusia" Pierwsza i ostatnia strofa wiersza tworza klamre kompozycyjną