Horacy w swej twórczości propagował poglądy zarówno stoików jak i epikurejczyków.Od stoików bierze wiarę w rozum i umiar w korzystaniu z wszelkich dóbr materialnych.W odzie do Apollina mówi o tym,że nie pragnie bogactwa,złota ni słoniowej kości.Jednak nie świadczy to o tym,iż pragnie się umartwiac,ponieważ widzi również mozliwosc wzięcia czegos od życia-i tutaj widac,że zbliza się do filozofii epikurejczyków,prosi by mógł się cieszyc tym co ma,chce byc w dobrym zdrowiu,a starośc gdy już przyjdzie niech będzie spokojna i łagodna. Oda"Exegi monumentum"(stawiłem sobie pomnik trwalszy niż ze spiży)jest swego rodzaju "testamentem" poety,gdyż pomimo tego,że poety już nie będzie wśród żywych jego wiersze i cała jego twórczośc bedą trwalsze od marmurowych pomników,czy też od piramid. Tak naprawdę poeta nigdy nie umiera,żyje w swoich wierszach i w pamięci ludzi,którzy je czytają.
