Rozprawka na temat państw faszystowskich i komunistycznych jako państw totalitarnych
Czy jest uzasadnione określenie państw faszystowskich i komunistycznych wspólnym mianem totalitaryzmu? Co to takiego totalitaryzm? Totalitaryzm jest to dyktatorski system rządów dążący do całkowitego podporządkowania społeczeństwa państwu za pomocą monopolu informacyjnego i propagandy, a także wpajanie społeczeństwu obowiązującej ideologii za pomocą terroru tajnych służb.
Zacznę od przedstawienia komunistycznego państwa ZSRR jako przykładu państwa totalitarnego. W Związku Radzieckim po przejęciu władzy przez WKP zostało wprowadzone wiele reform. Na czele partii stała jedna osoba (Lenin, później Stalin), która była zarówno naczelnikiem państwa. Wszystkie zarządzenia były wydawane przez tą osobę. Przywódca WKP mordował wszystkich przywódców, których uważał za swoich wrogów. Partia ta proklamowała politykę komunizmu wojennego, głosiła – „jeżeli ktoś ma 2 pary butów to niech odda jedną parę dla wojska”. Podjęto decyzję o likwidacji pieniądza, zakazano prywatnego handlu. Jakikolwiek sprzeciw był traktowany jako przestępstwo. Taką osobę zsyłano do łagrów. Wprowadzono również system gospodarstw spółdzielczych (kołchozów) i państwowych (sowchozów). Dzięki tym i innym czynnikom produkcja surowców gosp. wzrosła, a nawet była najwyższa w Europie, ale z powodu tego ludzie umierali z głodu. Taka była taktyka WKP. Wobec wzrastającego oporu ludności władze powołały do życia Nadzwyczajną Komisję do Walki z Kontrrewolucją i Sabotażem (Czeka), która była policją polityczną. Działalność Czeka umożliwiła likwidacje wszystkich innych politycznych ugrupowań w ZSRR. Ideologia komunistyczna stała się oficjalną ideologią państwa. Wszelkie decyzje wobec kraju podejmowało WKP, a aparat państwowy był ich wykonawcą. Obowiązkiem każdego obywatela stała się praca na rzecz realizacji programu partii. Można powiedzieć, że ZSRR z całą pewnością było państwem totalitarnym. Terror wobec ludzi i wpajanie im ideologii komunistycznej było bardzo okrutną polityką.
Drugim moim argumentem będzie przykład faszystowskich Włoch. W tym państwie, tak jak i w ZSRR, na czele państwa stała jedna osoba – Benito Mussolini. Ideologią jego partii było naprawienie ustroju politycznego państwa, likwidacja korupcji, usunięcie nadużyć, wypracowanie polityki gospodarczej korzystnej dla warstw uboższych, oraz takiej polityki zagranicznej, która pozwoli poprawić pozycję Włoch na arenie międzynarodowej i powiększyć ich posiadłości kolonialne. Mussolini realizując swoje idee stworzył Narodową Partię Faszystowską i za jej pomocą pragnął zbudować „Wielkie Włochy”. Nazwał siebie Duce, czyli wodzem, który ma nieograniczoną władzę nad partią. Członkowie jego partii mieli specjalne stroje – „czarne koszule” oraz odznaki określające stopień i funkcję partyjną. Mussolini dążąc do przejęcia władzy ogłosił „marsz na Rzym”. Wyruszyło na niego kilkadziesiąt tysięcy „czarnych koszul”. W obliczu takiej sytuacji król oddał Mussoliniemu tekę premiera. Pracowników i pracodawców objęto systemem zrzeszeń, które pod nadzorem państwa miały rozstrzygać spory. Kraj się rozwinął, bezrobocie spadło dzięki wielkim inwestycjom.
Następnym przykładem państwa totalitarnego będzie III Rzesza, którą stworzył Adolf Hitler. Wykorzystując niezadowolenie narodu po I wojnie światowej, utworzył partie faszystowską NSDAP, objął władzę w państwie i przyjął przydomek Fuhrer und Reichskanzler (Wódz i Kanclerz Rzeszy). Do jego największych osiągnięć należy napisanie książki „Mein Kampf”, w której zawarł podstawy filozofii politycznej i programowej, na której oparła się ideologia narodowosocjalistyczna (nazizm). W swojej książce Hitler ukazał hierarchię ras. Za najdoskonalszą ukazał rasę aryjską (blond włosy i niebieskie oczy - German). Niżej znajdowała się rasa żółta i czarna, a przede wszystkim Żydzi. Hitler postanowił oczyścić swój naród z rasy żydowskiej. Ideologia nazistowska głosiła, że Niemcy powinni dążyć do opanowania obszarów Eurazji i podporządkowania swojej władzy narodów słowiańskich i azjatyckich. NSDAP miały pomóc S. A. – oddziały szturmowe, które brały udział w akcjach przeciwko Żydom i przeciwnikom politycznym. Później powstały oddziały SS – oddziały ochronne, które były całkowicie podporządkowane Hitlerowi i jego ideologii. Gdy doszedł do władzy zlikwidował wszystkie partie oprócz NSDAP, stworzył sieć obozów koncentracyjnych, wymordował część przywódców swojego ugrupowania, w których lojalność nie wierzył i stworzył nową erę w dziejach Niemiec – III Rzeszę. Jej symbolem była swastyka, znak ognia. W III Rzeszy wszyscy obywatele musieli być całkowicie oddani Hitlerowi, jeżeli tylko ktoś się sprzeciwił, zaraz go osadzono w obozie koncentracyjnym. Grozę budziło Gestapo (Tajna Policja Państwowa). Obywatele musieli brać udział w życiu partii i państwa. Służyły temu rozbudowane faszystowskie organizacje społeczne i związki zawodowe. III Rzesza pod wodzą Hitlera rozkwitła. Bezrobocie spadło z 6 mln. do 300 tys. (1933 – 1936). Najgorszą cechą III Rzeszy było ostre zwalczanie Żydów, którym przez ustawy norymberskie wszystko odebrano. Naziści prowadzili też ostrą walkę ideologiczną. Kto nie chciał się jej podporządkować był likwidowany.
Powyższe argumenty wskazują na to, iż wyżej wymienione państwa można nazwać państwami totalitarnymi: na czele tych państw stał wódz (Duce, Fuhrer), który był najważniejszym autorytetem w sprawie ideologii, ich polityka, a szczególnie niemiecka i radziecka uderzały w godność ludzką, narzucały im z góry ustalone prawa, których ludność nie mogła podważać. Kwestionowanie słuszności ideologii, było uważane za przestępstwo i było karane w wielu przypadkach śmiercią. Państwa totalitarne głoszą hasła tworzenia „nowego człowieka”, który ma być podporządkowany ideologii. Tak było w państwie radzieckim, niemieckim i włoskim. Niestety totalitaryzm zawsze prowadził do zguby człowieka.