Na przestrzeni wielu lat Rzym stale zmieniał zasięg swojego terytorium. Cesarstwo rzymskie swoimi granicami objęło cały basen Morza Śródziemnego i znaczną część ziem europejskich w dzisiejszym rozumieniu. Ludność je zamieszkująca była zróżnicowana etnicznie, językowo, kulturowo i religijnie. Mimo głębokich podziałów udało się zjednoczyć. Myślę, że w pewnym sensie pomagały w tym zmiany ustrojowe, które ściśle wiązały się ze zmianami granic Imperium. Wraz z powiększaniem się Rzymu rosło zapotrzebowanie na nowych urzędników i nowe reformy. Istnienie ogromnego Imperium trwało od (panowania Romulusa) 753r, aż do 1453r. Kiedy zostało podbite ostatecznie przez Turków. W tym bardzo długim okresie zmieniał się ustrój. Pierwszym ustrojem jaki panował w Rzymie było królestwo zapoczątkowane przez założyciela – Romulusa. Przetrwało do 509 r. Przed Chrystusem, a do tego czasu panowało siedmiu królów, którzy organizowali państwo. Społeczeństwo w tym okresie było rodowe. Związek rodzin, zespolonych tradycją wspólnego przodka to jest właśnie ród. Liczba rodów wynosiła trzysta, a łączyły się one w kuria. Bardzo ważną rolę odgrywała głowa rodziny- ojciec. Dysponował prawem życia i śmierci, decydował o losach członków rodziny. Gospodarka wiązała się z ukształtowaniem okolicy- była porośnięta gęstymi lasami. Gospodarka opierała się głównie na rolnictwie i hodowli zwierząt. Najwyższą władze w Rzymie miał wybierany na zgromadzeniach wszystkich kurii król. Dbał o sprawy kultowe, sprawował władzę sędziowską oraz nad armią. Senat, rada starszych funkcjonowały przy królu jako organ doradczy. W razie śmierci władcy wybierali ze swojego grona króla tymczasowego, który sprawował władzę aż do momentu wyboru nowego króla.
oceń wpływ przemian politycznych okresu pryncypatu na trwałość imperium rzymskiego
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź