Podstawa sukcesów militarnych Rzymu była jego armia.Każdy mężczyzna w wieku od 17 do 46 lat miał obowiązek stawić sięna wyprawę wojenną. Żołnierze sami ponosili koszty uzbrojenia i wyposażenia wojskowego. podstawowa jednostką armii rzymskiej był legion, liczący początkowo 4200 pieszych i 300 jeżdżców, podzielonych na mniejsze jednostki. Piechota w oddziałach ustawiona była w trzech rzutach. W pierwszym rzędzie stali młodzi, mniej doświadczeni żołnierze - do 24 lat, a w drugim - do 30, w trzecim - do 46. Podział lgiony na mniejsze jednostki pozwalał sprawniej nimi manewrować na polu bitwy, dostosowując się do warunków terenowych. Nieliczna jazda odgrywała rolę pomocniczą. Falanga macedońska składała się natomiast z mniejszych jednostek, które były podzielone na mniejsze formacje. Ułatwiało to sprawne poruszanie się żołnierzy podczas bitwy. Podstawą uzbrojenia w falandze była długa na 6 m włócznia. Szyk ułożony był rzędami. Walczyli tylko żołnierze na skrajach, a reszta osłaniała długimi włóczniami od strzał. Falanga była podobna do kolców na grzbiecie jeża.
