Romantyczna "choroba wieku" polegała na skłóceniu z otaczającą rzeczywistością, buncie przeciw normom społecznym, kanonom [Werter mógłby osiągnąć sukces, ale ze względu na pochodzenie społeczne nie ma dla niego perspektyw]. Bohater ma bogate życie wewnętrzne [w przypadku Wertera jego zajmowanie sie własnymi uczuciami urasta już do rangi egotyzmu]. Bohater bajroniczny [na przykładzie "Giaura"]: -tajemniczy, -samotny, -kieruje się w życiu uczuciami [miłość i zemsta], -skłócony ze światem [wszystkie twory ludzkie, konwencje, a prawo do miłości, natura], -wykazuje indywidualizm [niezrozumiany przez nikogo], -rozdarty wewnętrznie [z jednej strony domaga się swych praw naturalnych (do miłości), a z drugiej je pogwałca (zabija)].
