-Witaj myszko!-rzekła mysz do myszy komputerowej. -Witaj! Co robisz u mnie na biurku o tak późnej porze?-odparła myszka. -Jestem strasznie samotna a na dodadek nie mam domu...rodzice mnie porzucili w kanalizacjach gdy byłam jeszcze małym brzdącem. -Ohh! Tak mi przykro, czy mogę Ci jakoś pomóc? -Byłabym bardzo wdzięczna gdybyś dała mi kawałek żółtego serka.-odpowiedziała. -Chętnie bym ci pomogła lecz nie umiem otworzyć lodówki. Może poczekaj do rana Karolina będzie wstawać do szkoły i będzie jadła śniadanie, może wtedy wkradnij się do lodówki i ukradnij coś do jedzonka. -Dziękuję Ci! Czy mogę dziś koło ciebie spać? -Oczywiście... jak tylko chcesz.
-Witam cię myszko. Ale ładnie świecisz! -Również cię witam. A to świecące to laser. A ty co masz fajnego? -Ja nic nie mam. Chodź do mojego domu. Bo bardzo zimno jest na dworze. -No bardzo. To tutaj? -Tak Wchodź i się ogrzej. -Nie dam rady się wcisnąć. Niieeee dam radyyy. Bryy. -Wchodź bo zamarzniesz! -Ale ja nie dam rady! BZZZ BUUU CCSCS (odgłosy psucia się myszy) -Zaraz wydłubię ci większy otwór! Poczekaj.... Już zrobione, wchodź. Teraz dasz radę? -Brr... Tak dam. -Masz, wypij to. -Dziękuję, uratowałaś mi życie. Gdyby nie ty, to już by mnie tutaj nie było! Dziękuję! -Nie ma za co. Już po wszystkim. -Dziękuję ci jeszcze raz. A może ty jutro przyjdziesz do mnie do domu? U mnie też jest fajnie! -Dobrze. -Już się ogrzałam, idę już do siebie. Ale nie zapomnij jutro przyjść! -Dobrze przyjdę. Do zobaczenia! -Do zobaczenia!
