Sharakteryzuj prawo panujące w Sparcie

Otóż kiedy zostały podbite ziemie Lakonii i Mesenii (tereny polis spartańskiej) grupą panującą oczywiście zostali najeźdźcy, czyli spartiaci. Była to najmniej liczna grupa społeczeństwa. Przejęli oni całą ziemię, po czym podzielili ją między siebie na równe części zwane nadziałami albo klaros. Nie były to jednak ziemie przyznawane na własność spartiatom. Używali jak gdyby własności państwa, której nie mogli w dodatku sprzedawać. Stąd też sami siebie nazywali "wspólnotą jednakowych". Wśród spartiatów nie było wewnętrznych podziałów. Wszyscy mieli tą samą pozycję wobec powszechnego prawa. Spartiaci uzyskiwali pełnię praw po trzydziestym roku życia. Musieli koniecznie się ożenić (inaczej straciliby prawa obywatelskie) i nie wolno im było pracować. Dbali także o to, aby nikt z niższych warstw się bardziej niż oni nie wzbogacił. Służyli za to w wojsku już od najmłodszych lat, a przygotowywało ich do tego tak zwane wychowanie spartańskie. Drugą co do ważności grupą w polis byli periojkowie - ludność żyjąca na terenach otaczających Spartę. Nie mieli oni praw politycznych, ale za to uzyskali wolność osobistą. Powoływani byli w chwilach zagrożenia do wojska lekkozbrojnego. Zajmowali się głównie handlem i rzemiosłem. Byli zobowiązani do płacenia podatków na rzecz państwa. Najniżej w hierarchii znajdowali się heloci, czyli ludność podbita. Nie mieli oni ani praw politycznych, ani wolności osobistych. Musieli pracować na działkach spartiatów i płacić im daniny (oddawali połowę uzyskanych plonów). Byli swoistymi niewolnikami - nie wolno im było opuszczać uprawianej ziemi. Cechą odznaczającą ustrój społeczny w Sparcie było to, że klasy społeczne były zamknięte, to znaczy, że nie można było przedostać się z jednej do drugiej (zarówno heloci nie mogli zostać spartiatami, jak i spartiaci helotami). System służby wojskowej, jaki utworzono w Sparcie (to, że tylko ludzie wolni mogli służyć w wojsku) miał przede wszystkim zapobiec buntom ludności poddanej, czyli helotom, którzy byli najbardziej uciskaną i najliczniejszą grupą wśród społeczeństwa Sparty.. Naturalnie wychowanie spartańskie miało także zwiększyć obronność kraju przed atakami z zewnątrz. Powstanie ustroju spartańskiego Ustrój polityczny Sparty został stworzony przez Likurga (nie mylić z ateńskim politykiem!), legendarnego prawodawcę działającego w IX lub w pierwszej połowie VIII wieku p.n.e. Stworzone przez niego założenia ustrojowe Sparty były zawarte w tak zwanej Wielkiej Retrze - odpowiedzi, którą mityczna wyrocznia Pytia miała udzielić Likurgowi. Królestwo Sparty Na czele polis stali dwaj królowie. Dowodzili oni armią oraz sprawowali funkcję najwyższych kapłanów. Mieli także pewne uprawnienia jeżeli chodzi o sądownictwo cywilne. Wybierano ich dwóch po to, aby w czasie wojny jeden mógł udać się na wojnę, a drugi nadal czuwał nad miastem. Stopniowo ich uprawnienia zostawały zmniejszane przez geruzję, czyli Radę Starszych. W jej skład wchodziło 28 członków, którzy przekroczyli sześćdziesiąt lat. Gerontów wybierało Zgromadzenie Ludowe spośród zamożnych rodów lub wybitnie zasłużonych obywateli. Zgromadzenie powoływało także pięciu eforów - co roku innych - urzędników mających na celu głównie kontrolę nad królami. Tak naprawdę należała do nich prawie pełnia władzy. Zajmowali się oni polityką, administracją, finansami, wojną i ludnością podbitą. Czuwali także nad wychowaniem spartańskim. Zgromadzenie Ludowe (apella), w którym zasiadali tylko pełnoprawni obywatele, głównie zatwierdzało wnioski eforów (zresztą oni też przewodniczyli zebraniom zgromadzenia) i działania geruzji. Czyniono to poprzez okrzyk. Zgromadzenie nie posiadało inicjatywy ustawodawczej. Tak więc pełniło bardzo nieznaczną rolę w życiu politycznym

W Sparcie obowiązywał zakaz posiadania cennych przedmiotów, ponieważ w Sparcie panowała równość majątkowa.Zaspolenie wśród obywateli pogłębiały wspólne np. posiłki. Starali sie wprowdzac do swojego panstwa wlasne obyczaje, a nie obce.Z podejrzliwością odnosili się do wszytskich cudzoziemców, którzy odwiedzali spartę.Spartanskim zołnierzom nie wolno bylo nawiazywac bliskich kontaktow z ludnoscia w Grecji.Spartanie nie przywiązywali dużej wagi do rozwoju i sztuki.