Opisz park jesienią. Zastosuj metafory, porównania, epitety. (Nie musi być długie)

Kiedy widzę park jesienią, nasuwa mi się do głowy wiele przymiotników: piękno, ciepło, czar, powab. Już gdy do niego wchodzę na samym początku chcę zostać tam jak najdłużej. Czuję spokój i wypoczynek. Znajduję się w miejscu, które jak niewiele innych pomaga mi odstresować się od szarej rzeczywistości. Chodząc po dywanie z pomarańczowych, czerwonych, brązowych, żółtych i zielonych liści mam wrażenie jakbym przeniosła się w mój wymarzony świat. Gdy patrzę w górę, widzę latające ptaki, które uspakajają mnie radosną muzyką. Idę dalej i spoglądam na wijącą się błękitną wstęgę i na przecinający ją most. Jest to rzeczka, w której pływają ryby, a łabędzie i kaczki wyczekują na kawałki pokarmu, którymi są karmione przez spacerujących ludzi. Według mnie jesień jest najlepszą porą do spacerów po pięknym parku.

Opisz park widziany jesienią. Zastosuj metafory, porównania, epitety. (nie musi być długie)

Opisz park widziany jesienią. Zastosuj metafory, porównania, epitety. (nie musi być długie)...