Opisz losy Jacka Spolicy-zabójcy, który zostaje pokutnikiem.

Życie Jacka Soplicy dzieli się wyraźnie na dwie części. Część pierwsza - to okres powodzenia i sławy. Trwa on do momentu zabicia Stolnika Horeszki. Drugi- to czas pokuty za popełnione winy. Obejmuje on wyjazd z kraju, wstąpienie do zakonu i działalność pod przybranym imieniem księdza Robaka. Jacek Soplica pochodził z zamożnej rodziny szlacheckiej. Ojciec jego był podczaszym i zajmował się handlem. Jacek był bardzo urodziwym i przystojnym młodzieńcem. Miał pogodną, rumianą twarz, wesołe czarne oczy i wąsy od ucha do ucha. Uważano, że był pierwszym strzelcem na Litwie i drugim po Maćku szermierzem. Był sławny w okolicy. Szlachcianki śpiewały o nim pieśni. Kiedy Jacek zakochał się w córce Stolnika Ewie i był pewny jej wzajemności, Stolnik kazał mu podać czarną polewkę, co było równoznaczne z pogardliwą odmową. Dla mściwego zawadiaki i fanatycznego obrońcy swego honoru, pełnego pychy i dumy szlacheckiej, była to straszliwa zniewaga. Poniżenie i utrata Ewy doprowadziły go do ropaczy i wielkiego gniewu. W tym stanie ożenił się z przypadkową biedną dziewczyną, której nie kochał. Ból, żal, złość i zraniona ambicja nie dają mu spokoju. Tymczasem umiera mu żona pozostawiając syna Tadeusza. Zły, szukajac zemsty siega po kieliszek i zaczyna pić. Pewego dnia chwycił karabin i wytrzelił do Horeszki. Zabił go na miejscu. Po tym fakcie zostaje okrzykniety zdrajcą. Czuje swoja wine i żałuje popełnionego czynu. Aby się oczyścić i odpokutować wstępuje do zakonu. Po tym duchowym oczyszczeniu nie pozostało w nim dawnej buty, pychy, egoizmu i samowoli. Stał się gorącym patriotą. W życiu osobistym też osiągnął cel. Przez małżeństwo swojego syna Tadeusza z córką Ewy- Zosią zakończył wieloletni spór między Horeszkami i Soplicami.