W powieści Henryka Sienkiewicza pt.: "Krzyżacy" głównymi bohaterkami są Danusia Jurandówna ze Spychawa oraz Jagienka Zychówna ze Zgorzelic. W chwili, gdy poznajemy Danusię jest ona dwunastoletnią dziewczynką. To jedyna córka Juranda ze Spychowa. Jej matka zmarła w czasie ataku Krzyżaków na Złotoryje. Została oddana pod opiekę księżnej Anny Danuty. Była niskiego wzrostu. Miała piękne blond włosy opadające na ramiona. Ubierała się jak pani dworu. Była bardzo dziecinna i niedojrzała. Kiedy się cieszyła, klaskała wesoło w ręce, kiedy była smutna - płakała. Według niej życie było jak bajka. Postępowała tak, jak kazali jej dorośli. Ze ślubowania Zbyszka cieszyła się jak z nowej zabawki. Była bardzo cicha, kochająca i ufna. Przez te cechy nie wytrzymała brutalnego porwania i popadła w obłęd. Jagienka była córką Zycha ze Zgorzelic. Nie miała matki, ale posiadała liczne rodzeństwo. Była ulubienicą Opata z Tulczy oraz Wilka i Cztana - jej zalotników. Na dworze księżnej Aleksandry stanowiła jedną z ulubionych dwórek. Była piękną, ciemnowłosą dziewczyną o zgrabnej figurze. Miała rumiane policzki i mądre spojrzenie. Nosiła luźne, rozwiane koszule i spódnice do jazdy konno. Włosy przeważnie plotła w warkocz. Miała dobre serce, współczuła biednym i pokrzywdzonym. Odznaczała się przy tym dużą inteligencją i sprytem. Pomagała ludziom potrzebującym i chorym. Zajmowała się cierpiącymi, więc cechowała ją ogromna dobroć. Starała się zawse służyć radą i wskazówką. Jagienka miała pod opieką Maćka, Juranda, a natsępnie trumnę Danusi. Ze wszystkim poradziła sobie bordzo dobrze, mimo, że wszystko robiła sama. Tryskała energią i życzliwością. Nie pozwalała swoim zalotnikom na kokieterowanie. Jagienka często wykonywałą typowo męskie zajęcia takie jak: polowanie, jazda konno, strzelanie z łuku i władanie bronią. Bardzo kochała Zbyszka z Bogdańca. Jednak wiedząc, że on kocha inną, nie narzucała mu się ze swoim uczuciem. Gdy dostrzegła na leśnej drodze Juranda, całego okaleczonego, uratowała życie ojcu swojej rywalki. Jej dobroć i cierpliwość zostały w końcu nagrodzone. Z tych dwóch postaci bardziej polubiłam Jagienkę, ponieważ potrafiła znaleźć się w każdej sytuacji. Myślę, że powinniśmy brać przykład z kobiety, która zawsze sobie poradzi, a nie z dziecinnej dziewczynki, która nie ma własnego zdania.
