technologie dostepu do internetu na dwie strony A4

Internetowe technologie dostępu 1 września 2000 Adam Urbanek Technologie światłowodowe otwierają nowe horyzonty dla stacjonarnego i mobilnego transportu danych przez optyczne sieci szkieletowe z przełączaniem pakietów i protokołami IP. Rozszerzanie dostępu do Internetu wymaga jednak jednoczesnych działań w kilku kierunkach: w sieciach szkieletowych, w przewodowych i mobilnych systemach dostępowych oraz produkcji nowych terminali. Warianty przewodowego dostępu IP Postęp w technologiach światłowodowych spowodował, że przekazy na odległość właściwie przestały być problemem technicznym, i to niezależnie od ilości informacji użytkowych transportowanych przez sieć telekomunikacyjną. Powszechnie stosowane do tej pory kable telekomunikacyjne o megabitowych przepływnościach są teraz zastępowane pojedynczymi włóknami światłowodowymi, w których uzyskuje się szybkości transmisji sięgające powyżej 1 Tb/s. Teoretycznie przez pojedyncze włókno światłowodowe można wprawdzie przekazywać informacje z szybkością do 25 Tb/s (bilionów b/s), lecz osiągane w praktyce szybkości na długich dystansach są na razie dużo mniejsze. Do tej pory opracowano bowiem przeźroczyste wzmacniacze optyczne przenoszące sygnały z szybkością "tylko" niewiele powyżej 50 Gb/s. Pierwsze instalacje wielowłóknowych łączy optotelekomunikacyjnych (4, 8, 24 i 48 włókien) są stopniowo zastępowane przez potężne optokable zawierające 144 włókna (np. krajowy kabel XOTKtd 144J - produkowany przez Elektrim Kable SA, Fabrykę Kabli Ożarów), a nawet ponad 400 włókien w jednej wiązce, potrafiące dostarczać przepływności petabitowych, czyli strumieni o pojemności 1015 informacji cyfrowych w ciągu jednej sekundy. Oczywiście pod warunkiem zastosowania włókna optycznego o odpowiedniej charakterystyce przenoszenia (mody, tłumienność, nieliniowość, dyspersja, opóźnienie), używania właściwej technologii zwielokrotnienia wielofalowego WDM (Wave Division Multiplexing), DWDM (Dense WDM) czy UWDM (Ultra WDM), a także korzystania z węzłów komutacji pakietowej (rozdzielacze, sprzęgacze, konwertery, przełączniki, terakomutatory) - nadążających za tak wysokim trafikiem. Dla abonenta Internetu Zwykłego zjadacza chleba, a dokładniej konsumenta internetowych strumieni bitów, liczby te raczej nie interesują - jeżeli na uzyskanie poszukiwanej strony internetowej nie musi oczekiwać irytująco długo. Powszechne wymagania abonenta sieci Internetu są nadzwyczaj proste: nie czekać więcej niż 2-3 sekundy i mieć wrażenie niemal natychmiastowego dostępu do informacji czy plików danych, czyli pracować on-line z zasobami sieci IP, niezależnie od tego, gdzie one się znajdują. A wyczekiwać na odpowiedź trzeba nieraz długo i to nie tylko w Polsce, gdyż podstawowe opóźnienia coraz częściej pochodzą nie z systemów transportowych, lecz sposobów komutacji i dostępu do telekomunikacyjnej sieci szkieletowej w abonenckich systemach dostępu. Według TP SA tylko z ogólnopolskiego numeru dostępowego (0-202122) każdego dnia odnotowuje się kilkaset tysięcy połączeń do sieci Internetu za pośrednictwem modemów analogowych 33-56 kb/s (standard V.90, standard V.92). Pod koniec 1999 r. z numerów dostępowych TP SA korzystało jednocześnie ponad 4 tys. użytkowników. A jest to tylko część internautów - coraz częściej zamierzających korzystać ze znacznie szybszych sposobów dostępu do sieci globalnej IP. Przepływności w technologiach TDM i WDM (DWDM) Niewątpliwie należy zaliczyć do tych sposobów najnowsze rozwiązania obejmujące: szerokopasmowy dostęp w abonenckich pętlach lokalnych (xDSL, B-ISDN) bądź bezprzewodowych (technologie WLAN, LMDS), uzyskanie efektywnych terabitowych transmisji (powyżej 1 Tb/s w 2000 r.) w sieciach szkieletowych i korporacyjnych typu backbone (technologie WDM, DWDM UWDM), usprawnianie multimedialnego dostępu komórkowego przez sieć Internetu (technologie HSCSD, GPRS, standard WAP, EDGE), świadczenie usług szerokopasmowych przez sieci kablowe (specyfikacja DOCSIS), wdrażanie szerokopasmowych technologii kodowania w sieciach bezprzewodowych (WCDMA) oraz dalszą stabilizację transmisji głosowych za pomocą przekazów pakietowych (VoFR, VoIP, VoATM). W tym samym kierunku podąża również modernizacja protokołów transportowych, umożliwiających wzajemne komunikowanie się różnych urządzeń, co dobrze jest widoczne w Internecie. I tak na przykład wersja protokołu IPv4, nie mająca możliwości relokowania zasobów sieciowych (między innymi w celu prowadzenia rozliczeń taryfikacyjnych), została zastąpiona wersją IPv6, mającą już takie cechy, co stało się punktem wyjściowym do dalszego rozwoju sieci konwergentnych z protokołami IP. Rozszerzanie dostępu do Internetu przebiega bowiem równolegle i równocześnie w kilku kierunkach: w sieciach szkieletowych, w punktach realizacji dostępu do usług, w rozwijaniu abonenckich sieci dostępowych oraz produkcji urządzeń końcowych. 1234567 dalej »

masz tu wszytko o tym : http://www.egospodarka.pl/48148,Technologie-dostepu-do-Internetu-VI-2008-VI-2009,1,39,1.html bo będzie że skopiowałem ! pozdro ;]