Co świadczy o obiektywizmie biogramu?

Biografię nazywa się elementarną formą wypowiedzi, gdyż można ją odnaleźć zarówno w tekstach czytanych na całym świecie, jak i w wypowiedziach osób z najbliższego otoczenia. Jest zatem formą bardzo uniwersalną. Każdy twórca, opisując daną osobę, może posiadać przy tym różne intencje, zamierzenia. Jeden – na przykład – pragnie skoncentrować się na samej twórczości, inny na latach młodości, inny będzie chciał uczynić ze swego dzieła anegdotę. Biografie mogą być napisane bardzo ogólnie, ale też bardzo szczegółowo. W tym drugim przypadku potrzeba posiadania wielu chęci, czasu oraz miejsca. Ponieważ inskrypcja nagrobna pozwala jedynie na krótką wypowiedź, dlatego przy jej pisaniu należy pamiętać o uwzględnieniu jedynie najważniejszych wydarzeń, które zamkną się w jedną całość. Inskrypcja taka może zawierać również różne myśli filozoficzne, sentencje, a także informacje o dacie narodzin, śmierci, wykonywanym zawodzie, cechach charakteru, osiągnięciach osoby, która została w ten sposób opisana. O obiektywizmie biogramu świadczy to, iż nie skupiają się one na ocenie dokonanych czynów tudzież zachowań, poglądów czy osiągnięć opisywanej osoby, a jedynie wiernie odwzorowują fakty, które zaszły w jego życiu naprawdę, bez zbędnego ich koloryzowania. Obie te formy wypowiedzi (biogram i biografie) zawierają jednak mniej lub bardziej rozbudowany opis, przebieg życia i dorobku twórczego danej osoby, i to jest ta cecha, które je łączy. Za prawdziwego bohatera biografii często uznaje się czas, ponieważ to właśnie on jest elementem, który pozwala utrzymać cały chaos naszego życia w jako takim ładzie i określonym porządku. Czas jest bohaterem biografii, a ludzie tylko stanowią jego uosobienie.