przyczyny i skutki konfliktu o kaszmir, pilne !

Źródeł konfliktu należy szukać jeszcze w XIX wieku. Wtedy to, wydzielone z państwa sikhów Lahore, powstało państwo Kaszmiru w kształcie zbliżonym do obecnego, zaś jego władcą został hinduista — maharadża Gulab Singh z rodu Dogra. 16 marca 1846 r. podpisał on w Amritsarze traktat, na mocy którego nabył od rządu brytyjskiego za 750 000 rupii dziedziczną zwierzchność nad utworzonym księstwem Dźammu i Kaszmiru. Nie spotkało się to oczywiście z entuzjazmem mieszkańców krainy, jednak nie dochodziło z tego powodu do większych konfliktów. Konflikt wybuchł na skutek okoliczności, w jakich Indie i Pakistan uzyskały niepodległość. Stało się to na mocy India Independence Act (ustawy o niepodległości Indii), ogłoszonej na podstawie tzw. planu Mountbattena. Plan ten, przedstawiony w czerwcu 1947 r. przez wicekróla Indii Louisa Mountbattena, przewidywał podział Indii na dwa państwa: Indie utworzone z terytoriów z przewagą hinduistów, oraz Pakistan — w większości muzułmański. Ustawa, uchwalona przez brytyjski Parlament 18 lipca 1947 r., przewidywała, że w skład Pakistanu wejdą: nowo utworzona Prowincja Wschodniego Bengalu, nowo utworzona Prowincja Zachodniego Pendżabu, Prowincja Sindhu i Prowincja Brytyjskiego Beludżystanu. W okręgu Silhat (część Asamu) oraz Północno-Zachodniej Prowincji Granicznej postanowiono przeprowadzić plebiscyty. „Niezależnym” księstwom wchodzącym w skład Cesarstwa Indii pozostawiono prawo samodzielnego wyboru, do którego z państw chcą przystąpić. W większości przypadków władcy księstw nie mieli wątpliwości, jakie państwo wybrać, jednak w trzech przypadkach sytuacja była niejasna. Były to księstwa Hajdarabad i Dżunagath, gdzie władcy byli muzułmanami a większość mieszkańców wyznawała hinduizm, oraz Kaszmir, z większością muzułmańską i hinduistycznym władcą. 14 sierpnia 1947 r. Pakistan, a następnego dnia także Indie, ogłosiły niepodległość. Do tego czasu żadne z trzech spornych księstw nie podjęło decyzji o swej przynależności państwowej. W związku z tym Indie postanowiły działać na własną rękę — we wrześniu 1947 r. wprowadziły wojska do Hajdarabadu, a w październiku także do Dżunagath, mimo że władca zgłosił akces do Pakistanu. Ostatecznie Indie anektowały oba księstwa. Działania Pakistanu ograniczyły się do złożenia protestu w Radzie Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ).