Przypowieść o Synu Marnotrawnym uczy nas byśmy nie lękali się wracać do bliskich po uczynieniu złego. Każdy z nas ma prawo do błędu,więc nasi najbliżsi powinni cieszyć się z naszego "nawrócenia". "A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły,a znów ożył, zginął a odnalazł się". Jesteśmy tylko ludźmi którzy popełniają błędy nie powinniśmy wstydzić się ich. Każde zło jest przestroga dla nas i innych w życiu tak jak głosi to Przypowieść. Młodzi ludzie nie widzą tego bo są pogrążeni myślą o tym co zrobili i dopiero po późniejszym czasie uświadamiamy sobie to lecz nie rozważamy jak temu zapobiec i naprawić. Nastolatki jak wiadomo z biologii przeżywają okres dojrzewania i mają różne uczynki "poznają jakby w zwierciadle" gdy dorosną "staną twarzą w twarz" złemu, które trwa.
