Upadek republiki rzymskiej - druga połowa II w. Przyczyny kryzysu: - brak stałej armii - powstania niewolników (największe powstanie Spartakusa 73-71 p.n.e.) - wojny domowe - sprzeczności pomiędzy Rzymem, a prowincjami
Przyczyny upadku Republiki: -bezwład instytucji i senatu wynikający ze stałego powiększenia się granic państwa i zwiększania liczby ludności -obojętność obywateli na sprawy państwa ("Chleba i Igrzysk") tylko tyle mam (;
a) wojny domowe między optymatami i popularami w I w.p.n.e b) kryzys armii, związany z upadkiem warstwy wolnych chłopów Kryzys armii osiągnął największe rozmiary na przełomie II i I w.p.n.e w czasie wojen Rzymu z królem Numidii JUGURTĄ oraz walk z plemionami germańskimi, które wtargnęły do Italii. W tej sytuacji wódz rzymski MARIUSZ dokonał reformy wojskowej, tworząc armię zawodową. Ochotnicy zaciągani na 16 lat otrzymywali stały żołd, a po zakończeniu służby działkę ziemi. Ponieważ spełnienie tego ostatniego było możliwe jedynie dzięki wstawiennictwu wodza, żołnierze wiązali swe losy ze swymi dowódcami- doszło do sytuacji w której armia walczyła dla wodza, a nie dla Rzymu. c) przekupstwa proletariatu przy wyborze urzędników d) przestarzały ustrój Rzymu Na początku I w.p.n.e wszyscy mieszkańcy Italii otrzymali obywatelstwo rzymskie, lecz nie osiągnęli w ten sposób zbyt wiele, ponieważ ustrój republiki Rzym skiej uniemożliwił im udział w wyborach urzędników. e) wyzysk prowincji f) powstania niewolników - powstanie na Sycylii (II w.p.n.e) - powstanie SPARTAKUSA (73-71 p.n.e)