Omów chrześcijaństwo w starożytnym Rzymie?

Na początku Starożytni Rzymianie wierzyli w wielu bogów(politeizm). Chrześcijaństwo było u nich potępiane. Rzymianie pozwalali wierzyć chrześcijanom w ich Boga, ale kazali też uznawać i oddawać cześć swoim. Chrześcijanie odmawiali, ponieważ w dekalogu piszę: Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną. Za taką deklaracją pili zabijani ( w różne sposoby: powieszenie, zjedzenie przez lwa). W 313r. n.e. (edykt mediolański) cesarz Konstantyn Wielki zakończył prześladowania chrześcijan, a pod koniec IV cesarz Teodozjusz, chrześcijaństwo uznał za religię panującą w Imperium Rzymskim. Chrześcijaństwo, było popierane przez ludzi niższych stanów(niewolników, biednych,obcokrajowców ) ponieważ, głosiło ono że wszyscy są równi, biedni i bogaci, słabi i silni, itp. Że rzeczy materialne się nie liczą, każdy trafi do raju, jeśli życie na Ziemi przeżyje z Bogiem, nie zważając na majątek.