Moim zdaniem, by poświecić się życiowej idei potrzebny jest dom i rodzina. Moje stwierdzenie jest bardzo proste, bowiem, jeśli mamy rodzinę łatwiej jest osiągnąć swój cel. Rodzina pomaga nam wierzyć w to, że nasz cel jest dobry i może się przydać. Ponadto nie mając kogoś przy boku, czujemy się samotni, a to źle wpływa na naszą formę psychiczną.
Każdy człowiek nie jest stworzony do życia w samotności, nawet ten który poświęca się szlachetnym ideom, które mają słóżyć ludzkości. Osoba, która chce założyć rodzine ma do tego prawo. Z roli człowieczeństwa. W historii narodu polskiego jet wiele osób wybitnie wykształconych, poświęcającym się swoim ideom a jednak mają dom, rodzine, dzieci. Myślę że te dwie kwestie można połączyć z kożyścią dla obojga stron.
