umundurowanie powstańców styczniowych - opis -

Szyszak z X-XI w. ze złoconej blachy żelaznej. Jeden z trzech tego typu hełmów znalezionych na terenie Wielkopolski, należał prawdopodobnie do woja drużyny książęcej Mieszka I lub Bolesława Chrobrego. Relikwiarz gotycki zdobyty w bitwie pod Grunwaldem w 1410 r., złożony jako trofeum przez Władysława Jagiełłę w Gnieźnie. Wykonany w 1388 r. dla komtura krzyżackiego Thiele von Lorich. W styczniu 1945 roku po zdobyciu zamku w Malborku ponownie znalazł się jako trofeum w zbiorach Muzeum Wojska Polskiego. Relikwiarz w kształcie dyptyku ze złoconej trawionej i grawerowanej blachy ze scenami figuralnymi wewnątrz i relikwiami świętych. Zbroja turniejowa z hełmem "żabi pysk" z ok. 1530 r., wykonana przez sławnego norymberskiego płatnerza Valentina Siebenburgera. Szturmak (hełm) paradny z 1 połowy XVI wieku hetmana Jana Tarnowskiego. Zdobiony repusowymi i grawerowanymi scenami wojennymi inspirowanymi Biblią i historią starożytnego Rzymu. Zbroja rajtarska z przyłbicą z końca XVI wieku hetmana litewskiego Krzysztofa Radziwiłła zwanego "Piorunem". Szabla typu węgierskiego z II połowy XVI wieku, z pochwą i rapciami, przypisywana królowi Stefanowi Batoremu. Chorągiew jazdy "żołnierza powiatowego" Ziemi Słonimskiej z lat 1613-1618. Jeden z najstarszych zachowanych w zbiorach polskich zabytków weksylologicznych. Zespół pięciu spiżowych luf działowych odlanych na przełomie XVI/XVII wieku w Nieświerzu dla Mikołaja Radziwiłła. Lufy bogato ornamentowane w kształcie kolumn antycznych, należą do arcydzieł ludwisarstwa światowej klasy. Zbroja husarska, kompletna, z I połowy XVII wieku Stanisława Skórkowskiego, sekretarza króla Władysława IV. Wzorcowy przykład zbroi husarskiej z najświetniejszego okresu w dziejach tej formacji wojska.