Ta przenośnia jest odzwierciedleniem jego samego. Mały Książę sprawia wrażenie zwyczajnego, niepozornego, bez żadnych zalet i w dodatku małomównego. Nigdy nie odpowiadał. Po prostu – nieciekawy, nudny człowiek. Jednakże należałoby w nim odnaleźć tę „studnię”, to „rozwiązanie zagadki”. Ile razy przecież w życiu napotykamy ludzi, których na początku nie lubimy, bo twierdzimy, że są dziwni, nieciekawi, nieinteresujący. Dopiero po pewnym czasie uświadamiamy sobie, że właściwie są bardzo osobliwi i mają w sobie pewną „iskierkę”, właśnie „to coś”, co odróżnia ich od innych. To kolejna nauka przekazana nam przez Małego księcia. Aby to odnaleźć, należy patrzeć sercem, bo - jak powiedział Lis przyjacielowi – „najważniejsze jest niewidoczne dla oczu”. Mały Książę uzmysławia nam, że człowieka trzeba najpierw poznać, by móc cokolwiek o nim powiedzieć. Jest to bardzo cenna sugestia którą powinniśmy się kierować w życiu.
Przenośnia ta mówi nam, że kiedy bliżej poznamy człowieka dostrzegamy jego piekno wewnetrzne. Zatem pustynia to człowiek, a studnia to jego dobre strony.
