Epitafium Nekrolog Natalia Obrzud (Rytro) EPITAFIUM Epitafium – napis na nagrobku lub pomniku czczący osobę zmarłą. Także pomnik w postaci płyty, tablicy z wpisem ku czci zmarłego, często nie w miejscu pochówku zmarłego, lecz w miejscu związanym z konkretną osobą np. w kościele, na ścianie, filarze lub posadce; również utwór literacki poświęcony pamięci osobie zmarłej. Rzymskie epitafia: 1. "Dziecinę, mą pieszczotkę, przyjm, ojcze Frontonie, Przyjmij, matko Flakcyllo, i stań w jej obronie Niech się cieni Erotion nie zlęknie maleńka, I niech jej nie przerazi Cerbera paszczęka. Szóstych mrozów zimowych dożyła bez mała Sześć dni tylko do pełnej liczby brakowało. Niechże z starymi ojcy swawoli wśród cieni, I niech tam moje imię dziecinnie sepleni. Miękkie kości nietwarda niech darń kryje w grobie, Ty, ziemio, bądź jej lekką, jaką była tobie." - Marcjalis, V, 34 2. "Przechodniu, niechaj ta ziemia lekką ci będzie, kiedy zejdziesz z tego świata, o ile nie znieważysz tego miejsca, a jeżeli by ktoś je znieważył, niechaj nie znajdzie uznania u niebian i niechaj go bóstwa podziemi nie przyjmą, a ziemia niechaj ciężką mu będzie." 3. "Jesteśmy i mówimy, czym jest właściwie nasze życie. Właśnie żył człowiek wśród nas i już go nie ma. Stoi tylko kamień i imię, poza tym żadnych śladów. Czym więc jest życie? Nie ma o co nawet pytać" 4. "Żyj dobrze, kolego! Dlaczego? Bo po śmierci nie będzie już ani śmiechu ani zabawy ani żadnej przyjemności" Epitafia z cmentarzy wileńskich: 1. "Wcześnie przebiegły zawód znikomy żywota Tu spoczęły uroda, czułość, dobroć, cnota. Przechodniu, jeśliś sercem obdarzony tkliwym Nie nad nią, lecz nad mężem zapłacz nieszczęśliwym." - gr. Barbary Powickiej, zm. 1837 (Rossa?). 2. "Stwórcę i prawdę miłował, poczciwie na chleb pracował, Nikomu się nie zadłużył, Ziomkom z rzetelnością służył I tym się w życiu ozdobił, Że zjadał z ludĄmi co zarobił. Gościu. Proś Boga goręcej, By dał takich ludzi więcej." - gr. J. Sankowskiego, napis umieszczony prawdopodobnie przez żonę, 1859 (Rossa). Źródła: Lidia Winniczuk „Ludzie, zwyczaje i obyczaje starożytnej Grecji i Rzymu” E. Małachowicz, Cmentarz na Rossie w Wilnie, Wrocław- Warszawa-Kraków 1993, s. 49-52. Natalia Półtorak (Rytro) NEKROLOG Ludzie nie przywiązują uwagi do nekrologów w gazetach. Zazwyczaj przeczytają i zastanowią się chwilkę. Klepsydry i nekrologi stały się częścią naszego życia codziennego wiec ludzie nie zwracają na nie uwagi. Ale czy zawsze to tak wyglądało? Czy ludzie od dawna przechodzili obok klepsydr i nekrologów obojętnie? Najpierw trzeba się dowiedzieć co to jest nekrolog. Samo to słowo ma zaledwie 200 lat i oznacza powiadomienie w prasie o czyjejś śmierci. Nekrolog zawiera także informacje o pogrzebie oraz dane o jego życiu. Nekrologi pojawiały się w pierwszych gazetach ale miały obszerny tekst o pogrzebach które się już odbyły. Współczesne nekrologi są zaproszeniem na pogrzeb które się dopiero odbędą. W średniowieczu rolę nekrologu pełniły nietypowe kalendarze prowadzone przy kościele. Zapisywano w nim dane zmarłych oraz daty kiedy trzeba się modlić o spokój duszy zmarłego. Później przekształciły się w nekrologium w których bardzo dokładnie opisywano zmarłego. Pojęcie nekrologu z biegiem czasu zmieniało swoje znaczenie. Na początku XX wieku istniały dwa rodzaje nekrologów: nekrolog wspomnieniowy- pisany wyniosłym stylem szczegółowo opisujący zmarłego za życia i nekrolog ogłoszeniowy czyli zaproszenie na pogrzeb. Obydwa były zamieszczane w prasie. W czasie 2 połowy XIX wieku nekrolog ewoluował w krótką notkę informującą o dacie pogrzebu i kim był zmarły. Są one bardzo podobne do klepsydr. W prasie dział „Nekrologia” informuje także o rocznicach pogrzebowych itp. Nekrologi z XIX wieku były bardzo podobne stylistycznie do zaproszeń. Z biegiem czasu nekrologi zapisywano w formie wierszy, także były nekrologi odinstytucjonalne które były komponowane w taki sposób, aby było wiadomo, że jest to inicjatywa całego społeczeństwa. Na początku nekrologi w prasie nie były odróżniane od zwykłego tekstu, dopiero później wyodrębniono rubrykę poświęconą nekrologom. Zaleto stosować pogrubione nazwisko i imię zmarłego oraz nadawcę ogłoszenia. Do informacji o zgonach przywiązywano dużą wagę, umieszczano je nawet na pierwszych stronach gazet. Za nekrologami umieszczano czasem informacje o ślubach, natomiast przed dowcipy. Nekrologi zawierające noty biograficzne o znanych osobach umieszczano na początku gazet, natomiast o zwykłych ludziach na końcu. W czasach współczesnych zanikł nekrolog wspomnieniowy. Czasem możemy napotkać głębokie żale, zmianie nie uległy typowe „emblematy funeralne” np. krzyż, gałązka palmowa lub znicz. W niektórych portalach internetowych, które są poświęcone zmarłym możemy zamieścić nekrolog i sami wybieramy jego wygląd, czcionkę, odpowiednie słowa. Czasy się zmieniają. Ludzkość idzie naprzód, lecz gdy będziemy pamiętać o zmarłych, oni nie znikną z naszego życia, będą trwać…
„Kiedy odchodzi przyjaciel, coś we mnie umiera.” Gore Vidal (Edgar Box) S.P Alina Nowak UR. 19.05.1980 W BYDGOSZCZY ZM. ŚMIERCIA TRAGICZNA DN. 25.06.2009 POKÓJ JEJ DUSZY
Bardzo bym prosił o rozwiązanie tego zadania: Napisz na minimum 4 linijki 'EPITAFIUM'(Dane osoby mogą być obojętne). Z GÓRY DZIĘKI ;)...
