Stroje http://folklor2004.republika.pl/stroje.html Pieśnie http://folklor2004.republika.pl/muzyka.html i http://folklor.rolnicy.com/zespoly-piesni-i-tanca/zespol-piesni-i-tanca-ludowego-dzieci-podlasia.html Tradycje http://folklor2004.republika.pl/tradycje.html Języki (wybierz sobie np. Gwary podlaskie jako źródło normy języka pisanego) http://svoja.org/30.html Legendy http://www.bialabp.edu.pl/zestawienia/LEGENDY%20PODLASKIE%20.pdf PROSZĘ~!
Festiwal w ciągu trzech najbliższych dni zawita do Ciechanowca, Hajnówki i Brańska. Wszędzie zagrają zespoły: Mały Vtacnik ze Słowacji, Magura z Węgier, Raska z Serbii i Jasenka z Czech. W Ciechanowcu i Brańsku dodatkowo pojawi się wyśmienity góralski zespół folkowy Turnioki, imprezę uświetnią jeszcze lokalne kapele. W Ciechanowcu będzie to Kapela Ludowa, w Hajnówce lokalny zespół Przepiórka i Kalina z Domaniewic, w Brańsku: Podlasie z Szepietowa, męski chór Kuranty z Bielska Podlaskiego, Przepiórka z Hajnówki, Kalina z Domaniewic i Skowronki z Brańska. W Ciechanowcu impreza odbędzie się w piątek na scenie na miejskim stadionie (podobnie jak w innych miastach poprzedzi ją korowód złożony z muzyków, początek godz. 17.30), w Hajnówce - sobotnie występy będzie można obserwować na scenie miejskiego amfiteatru (godz. 17.30). Koncert galowy tegorocznej edycji imprezy odbędzie się w niedzielne popołudnie w Brańsku, na scenie na szkolnym stadionie. Koncert rozpocznie się tam o godz. 16, wstęp na cały przegląd - jest wolny. 1. ,,Traktem bitym przez Podlasie" Maciej Podgórski. 2. ,,Sanktuarium Maryjne w Leśnej Podlaskiej w XIX wieku" Eustachy Rakoczy ZP. Leśna Podlaska 1986r. 3. ,,Pani w kamiennym portrecie" Maria Starzyńska. 4. ,,Traktat o dobrej robocie" Tadeusz Kotarbiński. 5. Stefan Grodzicki ,,Słowo o Podlasiu (Nad Krzną i Bugiem)" WDK w Białej Podlaskiej, luty 1989r. 6. „Słowo Podlasia" ,,Podlaski Przełom Bugu” 2004r. 7. Strój podlaski Biała podlaska, Celestyn Wrebiak, 1985r. 8. ,,Legendy Podlaskie" Maria Kasterska, Biała Podlaska 2001 9. ,,Janów Podlaski und Umgebung" Adolf Mironiuk, Zbigniew Zugaj, Lublin 10. ,,Chłopi" Władysław Stanisław Reymont 11. ,,Sztuka ludowa południowego Podlasia" 12. ,,Polskie zwyczaje świąteczne" Reanta Hryń-Kuśmierek 13. ,,Legendy i bajki o bialskich Radziwiłłach" Antoni Jodłowski 14. ,,Folklor taneczny południowego Podlasia" Helena Januszczyk, Emilia Cieślińska 15. ,,Województwo bialskopodlaskie" mapa turystyczna 16. ,,Podlaski Jarmark Folkloru" reklamówki Piękno stroju ludowego to nie tylko surowce (m. in. len i wełna), krój ale także gustowne zestawienie barw oraz bogate zdobnictwo: koronki, tasiemki, wstążki, marszczenia, falbanki, aplikacje, haft krzyżykowy i tkacki, szamerunki, guziki, stebnowanie. STRÓJ KOBIECY W stroju włodawskim i nadbużańskim używane były lniane koszule o kroju przyramkowym. Składały się z płata przedniego i tylnego, przyramków, kołnierza, rękawów oraz wstawek pod pachami zwanymi wtokami. Szyte ręcznie. Biała lniana spódnica zw. fartuchem lub chwartuchem. Szyta ręcznie z czterech części. Marszczona w pasie. Wiązana na troki. Obok lnianych noszono spódnice wełniane zw. burkami. Zszywano je z czterech części z których trzy były gęsto plisowane, a jedynie przednią pozostawiano gładką. Spódnice jednobarwne: zielone, pomarańczowe, czarne, czerwone, szare, liliowe. Każda burka miała w dolnej części pięknie utkany szlak szerokości do 16 cm. W stroju nadbużańsakim kobiety miały piękne spódnice wełniane w pionowe pasy zw. pichula, pychula, burka. Nieodłączną częścią stroju włodawskiego była lniana, biała zapaska. Zdobiona pereborami. Pas haftu tkackiego znajdował się w dolej lub środkowej części zapaski. Do zdobienia zapaski używano także białej koronki, żółtej i czerwonej krepinki. Po 1900 roku oraz w okresie międzywojennym noszono również kolorowe zapaski - fartuchy. Materiałem był pasiak z pasami w układzie pionowym i poziomym. Paski- prążki pomarańczowo-niebieskie, czerwono-zielone, czerwono-granatowe. Najstarszym nakryciem głowy była lniana chusta zw. płatem. Zamężne kobiety obowiązkowo nosiły kimbałkę (obrączka zrobiona z leszczyny lub włókien lnu), siatkowy czepek oraz lniany płat zw. zawijką. Kobiety nadbużańskie kimbałkę przykrywały kapturem. Gorsety szyto z czarnej satyny lub granatowego sukna. Podszewka lniana, biała. Przód gorsetu stebnowany białą i żółtą nicią, naszywany cekinami i krepinkami (ząbkowaną tasiemką). STRÓJ MĘSKI W SKŁAD STROJU MĘSKIEGO WCHODZIŁY: KOSZULA, SPODNIE, KAMIZELA, SUKMANA, KOŻUCH, PASY, NAKRYCIE GŁOWY ORAZ OBUWIE. Noszono długie, lniane koszule zdobione pereborami lub haftem krzyżykowym. Zawiązywane lnianą czerwoną lub niebieką tasiemką. Koszulę wypuszczaną na spodnie perzepasywano wełnianą krajką. Latem noszono długie lniane spodnie zw. nogawicami. Świąteczne zdobiono czerwonym haftem, naszytym na zwenętrznym szwie nogawki. Zapinane były drewnianym kołeczkiem. Sukmana zdobiona była granatowym lub czerwonym sznurkiem. Przepasywano ją wełnianymi, szerokimi pasami (16 cm szerokości, 2,5 m długości). Okryciem zimowym Podlasiaka był również kożuch uszyty ze skór baranich. Latem noszono słomiane kapelusze, którego główkę opasywano czarną lub czerwoną wstążką. Kawalera noszącego kapelusz rozpoznawano po kokardzie przypiętej po lewej stronie główki. Powszechnie noszonym obuwiem przed 1900 rokiem były łapcie uplecione z łyka lipowego, brzozowego lub wiązowego. Podeszwa z drewna dębowego lub zrobiona z konopnego sznura. Obuwiem świątecznym były buty z Autentyczne pieśni Podlasia Jestem sobie Podlasianka 1. Jestem sobie Podlasianka U mnie fartuch po kolanka Toj-la, o-la-la, toj-la, o-la-la toj-la, o-la-la, toj-la-la. 2. Do jednego mrugnę oczkiem, a drugiego trącę boczkiem Toj-la, o-la-la, toj-la, o-la-la toj-la, o-la-la, toj-la-la. 3. Z jednym będę ja chodziła Z drugim będę wianki wiła. Toj-la, o-la-la, toj-la, o-la-la toj-la, o-la-la, toj-la-la. Pole 1. A w tym polu dwie topole, a ta trzecia wiśnia. Zagrał Jasio na skrzypeczkach, by Marysia wyszła. 2. Wyjdźże, wyjdźże moja miła, jakieś wychadzała I powiedz mi szczerą prawdę z kim ty rozmawiała. 3. Czyś słyszała, gdym ja pukał w twoje okieneczko, Otwórz, otwórz Marysieńko, moja kochaneczko. 4. Oj nie mogłam, mój Jasieńku do ciebie wychodzić ciemna nocka, ja się bałam, mogłam łatwo zbłądzić. Jagody Czarne jagody, czerwone wiśnie, Przyjechał do niej Jaś naumyślnie Oj, dana-na, oj dana-na przyjechał do niej Jaś naumyślnie. Z konika zsiada, rączki całuje Ach, Kasiu, Kasiu ja cię miłuję. Oj, dana-na, oj dana-na ach Kasiu, Kasiu ja cię miłuję.
