Demeter-córka Kronosa i Rei, była boginią ziemi, ziarna i zasiewów, później wyłącznie płodów rolnych, a zwłaszcza łanów zboża. Matka Persefony i Plutosa. Czczona w całej Grecji, specjalnego kultu doznawała w świątyni w Eleusis w Attyce, gdzie odbywały się uroczyste misteria. Demetrze przypisywali Grecy wynalezienie młyna, ona tez nauczyła ludzi uprawy jarzyn i bobu. Opiekunka życia osiadłego ,lądu społecznego i bogactwa. Godłem Demetry były kłosy zboża, narcyz, mak, ulubionym ptakiem żuraw. W mitologii rzymskiej Ceres Jest uosobieniem urodzajnej warstwy ziemi, w którą człowiek składa ziarna. Była boginią ze wszech miar dobroczynną, opiekowała się osadami rolników, ich życiem i obyczajem. Na wiosnę, kiedy rodzą się jagnięta, Demeter przebywała na polach, jesienią chodziła dookoła stodół jako dobry duch snopów. Uważana za boginię życia. Jej atrybutami są: kłosy, maki, narcyz i jabłko granatu. Zgodnie z wyrokiem Zeusa Persefona spędzała dwie trzecie roku wstępując na niebo z matką, a trzecią część roku w podziemiu (stąd pory roku).
