charakterystyka scrooge w lekturze opowiesc wigilijna

Człowiek ten zajmował się handlem, był mu oddany bezgranicznie i znał go od podszewki. Kupiec, za główny cel stawiał sobie osiągnięcie sukcesu i szybkie, bezproblemowe wzbogacenie się. Wszystkie plany na przyszłość konstruował tak, aby zdążyć wypełnić swe zamiary. W życiu często kierował się zasadą: „po trupach do celu”.

Ebenezer to postać odpychająca, antypatyczna. Nikomu nie okazywał życzliwości (nie potrafił przyjąć życzeń świątecznych od siostrzeńca). Uważał, że płaci podatki, więc nie musi wspomagać finansowo ludzi dotkniętych nędzą. Jego życie było pełne pogardy dla innych. Żył sam dla siebie. Nie zwracał uwagi na biedę i nieszczęścia, które były udziałem ludzi żyjących wokół niego. Myślenie Ebenezera uległo zmianie wraz z pojawieniem się ducha Jakuba Marleya. Scrooge zrozumiał wówczas, że człowiek żyje nie po to, aby pomnażać swoje bogactwo. Sensem życia człowieka jest miłość oraz dzielenie radości i smutków z innymi ludźmi. Kto się od tych spraw „odcina” i żyje w kręgu własnego egoizmu, musi odpokutować za swoje grzechy po śmierci. Dzięki pojawieniu się jeszcze trzech innych zjaw Scrooge uświadomił sobie, że sprawienie ludziom radości wcale nie kosztuje, aż tak wiele (udział w wigilii, jaką kiedyś zorganizował jego pierwszy pracodawca). Ebenezer zrozumiał również, że ludzie potrafią kochać się i darzyć wzajemnym szacunkiem mimo biedy i nieszczęść, jakie ich dotykają (rodzina buchaltera). Poznał także prawdę mówiącą o tym, że goniąc za pieniędzmi można tak łatwo skrzywdzić drugiego człowieka (porzucona narzeczona). Najstraszniejszą rzeczą, jaką dane mu było zobaczyć podczas wędrówki za zjawami był koniec własnego życia, kiedy jego nagie okradzione zwłoki niczym nie różniły się od zwłok nędzarza. Natomiast cały majątek, dla którego poświęcił swoje życie padł łupem złodziei. Ta przerażająca wizja spowodowała, że Scrooge zmienił swój stosunek do życia i ludzi. Zaczął pomagać potrzebującym, podniósł pensję swojemu pracownikowi i zaopiekował się jego kalekim synkiem, składał wizyty siostrzeńcowi, stał się zupełnie innym, dobrym człowiekiem. Każdy z nas po przeczytani utworu Charlesa Dickensa powinien znaleźć odpowiedź na pytanie, co jest w jego życiu najważniejsze? Dobrze stanie się, gdy zrozumiemy, że dla człowieka powinny liczyć się miłość, rodzina, przyjaźń a także chęć niesienia pomocy innym. Człowiek powinien zrozumieć, że nie żyje dla samego siebie, ale dla rodziny, znajomych a nawet ludzi, którzy mijają go codziennie na ulicy.