Mrówki występują praktycznie wszędzie od Arktyki po tropiki, żyją w górach, jaki i na brzegach mórz i oceanów, w najbardziej wilgotnych rejonach, jak i na najsuchszych pustyniach. Podobnie jak pszczoły i osy mrówki należą do rzędu Hymenoptera. W przyrodzie zazwyczaj pełnią pożyteczną funkcję sanitarną, bywają jednak również niszczycielsko groźne. Gdy pojawiają się w nadmiarze w sąsiedztwie domostw ludzkich mogą być uciążliwe. Jednakże zwalczanie mrówek jest ostatecznością, jeżeli jest to możliwe należy pozostawić je w spokoju, a pracując dla swojej społeczności będą robiły wiele dobrego dla naszego otoczenia.
Mrówki stanowią nadgodzinę błonkoskrzydłych. Od wczesnej wiosny do późnej jesieni licznie występują na polach, łąkach, w lasach i ludzkich siedliskach. Występują prawie na całym świecie, ale najliczniej w krajach tropikalnych. Opisano około 6000 gatunków, w Europie Środkowej żyje około 80 gatunków. Ciało mrówki składa się z trzech członów: głowy, tułowia i odwłoka. Głowa mrówek jest zawsze silnie rozwinięta, a wśród narządów gębowych specjalnie dobrze wykształcone są żuwaczki, będące głównym narządem aparatu gębowego. Oczy i przyoczka mogą być rozmaicie rozwinięte u poszczególnych gatunków, u robotnic ulegają niekiedy znacznemu uwstecznieniu. Gniazda niektórych gatunków, np. mrówki rudnicy, to wielkie, zwykle stożkowate mrowiska zbudowane z różnego materiału roślinnego (kawałków suchych gałązek, źdźbeł trawy, igliwia itp.)