Armia cesarstwa rzymskiego Podstawową jednostką wojskową sił cesarstwa rzymskiego był legion. Legion rzymski liczył od 4000 do 5000 żołnierzy. Dodatkowo w skład legionu wchodziło około 500 - 1000 żołnierzy pomocniczych (obcych) składających się z żołnierzy nie będących obywatelami Rzymu.Legion składał się z kohort i centurii.Typowy legion liczył 10 kohort. Każda kohorta liczyła 6 centurii, z wyjątkiem pierwszej, gdzie było 5 centurii podwójnych. Dowódcą każdej centurii był centurion. Służba w legionach trwała około 16 lat, w tym czasie legionista nie mógł się ożenić (zakaz uchylono w 197 roku n.e.). Z czasem służbę przedłużono do 20 lat plus opcjonalnie 5 lat jako weterani. Naczelne dowództwo nad armią cesarską leżało w rękach konsulów, z których dowodził dwoma legionami lub armią konsularną. oficerowie armii pochodzili z bogatych rodzin. Oznaką naczelnego wodza armii był czerwony płaszcz zwany po łacinie paludamentum czyli „pęki rózg” z toporami niesione przez dwunastu liktorów. Prawą ręką konsula był kwestor, który odpowiadał za sprawy finansowe armii, dostarczał żywność armii, rozdzielał sprzedawał łupy itp. Naczelny wódz armii rzymskiej posiadał sztab, w skład którego wchodzili wyżsi oficerowie, których mianował osobiście wódz, a mianowicie: · Legaci - wybierani przez konsula spośród senatorów, z których każdy sprawował dowództwo nad jednym legionem i miał także prawo dowodzić całą armią rzymską w zastępstwie naczelnego wodza. · Prefekci wojskowi – stali na czele oddziałów specjalnych · Trybuni wojskowi – służą naczelnemu wodzowi. W każdym legionie służyło sześciu trybunów. Dwóch trybunów przez miesiąc sprawowali dowództwo nad legionem, zmieniali się, co drugi dzień podczas pozostałych czterech służyło naczelnemu wodzowi. Jednym z najmocniejszych punktów armii rzymskiej była inżynieria oblężnicza i wymagała połączenia umiejętności walki i talentów konstrukcyjnych. Dużą popularnością cieszyły się maszyny do niszczenia murów wroga - katapulty. Największą z katapult nazywano "dzikim osłem" (onager). Wyrzucał na odległość 400 metrów dziesięciokilogramowe głazy. Mniejsza katapulta (balista) używana była do ostrzału osłaniającego własne oddziały. Rzymianie w czasach republiki byli znakomitymi taktykami. Liczyli głównie na zręczność swoich legionistów i na zdyscyplinowanie oddziałów. W czasie bitwy legion miał tylko jeden cel, rozbić środek formacji i spowodować panikę oraz odebrać chęć do dalszej walki. Taki sposób walki mógł mieć katastrofalne skutki, gdy przeciwnik był mistrzem taktyki. I rzeczywiście w bitwie pod Kannami (w 216r. p.n.e.) doszło do największej klęski Rzymian z powodu zastosowania przez nich takiej taktyki. Hannibal wycofał się ze środka i uderzył na skrzydła druzgocząc całą armię rzymską.
referat o armii rzymskiej. pomóżcie prosze :)
referat o armii rzymskiej. pomóżcie prosze :)...