Horacy był wielkim rzymskim poetą,którego twórczośc przetrwała do dziś,którą wielu z nas ceni i odnajduje w niej radośc życia jaką miał poeta. W swoim życiu kierował się filozofią epikurejczyków i stoików. Cenił rozum,rozsądek i umiar w życiu,co jest widoczne w jego pieśniach. "O co poeta prosi Apollina" "O nie o bogactwa, Nie pragnie trzody, Nie pożąda łanów,ani złota,ani Słoniowej kości". "Spraw,niech cieszę siętym,co mam. Niech zdrowie zawsze mi służy,niech myśl się nie łamie. Starośc gdy przyjdzie,niech będzie łagodna I pełna pieśni". Słowa te wyraźnie ukazują jak należy życ,i ile brac z życia,by wszystko co będziemy robic sprawiło nam i bliskim radośc. Poezja jest pomnikiem,który przetrwa wszystko,nawet największe burze,bo ona jest w naszych sercach. "Nie wszystek umrę,wiele ze mnie tu zostanie, Poza grobem.Potomną sławą zawsze młody."
