1. Wyjaśnij na czym polega rozród ptaków. 2. Opisz uzębienie u ssaków

Uzębienie Zęby nie występują u kolczatki, mrówkojada, łuskowców i fiszbinowców. Osadzone są w zębodołach szczęki lub żuchwy i złożone są z jednego lub kilku korzeni oraz korony. U niektórych ssaków zęby szczególnie narażone na ścieranie (np. siekacze gryzoni) nie mają korzeni i dzięki temu wykazują nieograniczony wzrost. Przeważnie u ssaków występuje difiodontyzm. U niektórych (nietoperze, ryjówki) zęby mleczne zanikają jeszcze przed urodzeniem. U waleni występuje monofiodontyzm, tzn. brak uzębienia mlecznego. Cechą charakterystyczną większości ssaków jest heterodontyzm. Wtórny homodontyzm obserwuje się jedynie u zębowców, pancerników i słupozębnych. Zęby ssaków zróżnicowane są na siekacze, kły, przedtrzonowce i trzonowce. Zęby dolne umieszczone są w żuchwie, siekacze górne w kości międzyszczękowej, a pozostałe zęby w szczęce. Korony zębów mogą być niskie – brachiodontyzm lub wydłużone – hypsodontyzm. Ze względu na budowę koron zębowych wyróżnia się: sekodontyzm – korony zębów przypominają piłę pokrytą guzkami ustawionymi w jednym szeregu. Występuje u ssaków drapieżnych selenodontyzm – guzki korony tworzą półksiężycowate listewki. Występuje u przeżuwaczy. lofodontyzm – pionowe blaszki tworzące bardzo skomplikowane układy. Występuje u nieparzystokopytnych plicidentyzm – podobny do lofodontyzmu, ale bardziej skomplikowany. Występuje u gryzoni. Niekiedy między zębami występuje przerwa – diastema. Budowa i liczba zębów są ważną cechą taksonomiczną, a u niektórych gatunków elementem dymorfizmu płciowego.