napisz coś o Piotrze Michałowski błagam pomóżcie mi bo to na jutro pomóżcie

Piotr Michałowski (ur. 2 lipca 1800 w Krakowie, zm. 9 czerwca 1855 w Krzysztoforzycach koło Krakowa) – polski szlachcic, malarz, organizator życia społecznego i gospodarczego. Był człowiekiem wszechstronnie wykształconym. Studiował nauki matematyczno-przyrodnicze, ekonomiczne i humanistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz na uniwersytecie w Getyndze. W latach 1823-1830 zajmował się organizacją hutnictwa w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu w Warszawie. W tym czasie często bywał w osadzie Tomaszów Mazowiecki, odwiedzając siostrę Antoninę z Michałowskich Ostrowską (1799-1871) i szwagra Antoniego Ostrowskiego, który w l. 1811-1812 pobudował tu dworek w stylu klasycystycznym (obecnie mieści się w nim Muzeum im. Antoniego hr. Ostrowskiego). Rysował tu kuźnie tomaszowskie, kowali przy pracy, fizjonomie mieszczan tomaszowskich. Malował też portrety Antoniego Ostrowskiego i członków jego rodziny. W Tomaszowie poznał Julię Olimpię Ostrowską (1807-1875), córkę hr. Antoniego Ostrowskiego z pierwszego małżeństwa, którą poślubił 1 lutego 1831 roku w Warszawie. Po powstaniu listopadowym, podczas którego zajmował się nadzorem produkcji broni i amunicji, wyjechał do Paryża. Tam poznał malarstwo najlepszych mistrzów hiszpańskich, flamandzkich i holenderskich; m.in. Diego Velázqueza i Fransa Halsa. Po powrocie do Polski, w 1837 zamieszkał w Krzysztoforzycach. W latach 1848-1853 był prezesem Rady Administracyjnej miasta Krakowa. W roku 1848 ufundował Zakład Św. Józefa dla Osieroconych Chłopców w Krakowie, działający do roku 1950. W wolnych chwilach zajmował sie malarstwem olejnym i akwarelą, tworząc wspaniałe portrety, m.in. portrety konne Napoleona, sceny batalistyczne (Bitwa pod Samosierrą) oraz wizerunki koni. Jest uznawany za głównego przedstawiciela romantyzmu w malarstwie polskim. Jego obrazami zachwycał się Pablo Picasso, kiedy odwiedził Muzeum Narodowe podczas swojego pobytu w Warszawie. Został pochowany na krakowskim Cmentarzu Rakowickim.

Michałowski Piotr, ur. 2 VII 1800, Kraków, zm. 9 VI 1855, Krzyżtoporzyce k. Krakowa, malarz; wybitny reprezentant epoki romantyzmu w Polsce. Wszechstronnie uzdolniony i wykształcony, w zakresie malarstwa samouk; w dzieciństwie pobierał lekcje u M. Stachowicza i J. Brodowskiego, potem (na przeł. 1817 i 1818) u F. Lampiego. W 1814–21 studiował na Uniw. Jagiellońskim nauki przyr. i mat. oraz filologie klas. i orientalną, 1821–24 — prawo i nauki polit. na uniw. w Getyndze. W 1824 podjął pracę w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu Królestwa Pol., uzyskując 1827 stanowisko naczelnika oddziału hut. Podróżował do Szwajcarii, Włoch, Austrii, Niemiec, Francji i W. Brytanii. Twórczością malarską zajmował się wówczas amatorsko. Podczas powstania listopadowego 1830–31 pełnił funkcję kier. produkcji broni w fabrykach rządowych (m.in. w Białogonie w Kieleckiem). Po klęsce powstania wyemigrował do Paryża. Tam postanowił poświęcić się malarstwu. Wstąpił do atelier batalisty N.T. Charleta. Intensywnie pracował, rysując m.in. w Luwrze, na placach musztry, w rzeźni. Odniósł sukces jako akwarelista. Wówczas zajął się też malarstwem sztalugowym, a także podjął próby w zakresie rzeźby. W 1835 był w Londynie, po czym, wezwany przez chorego ojca, powrócił do Krakowa. W 1837 objął rodzinny majątek Krzyżtoporzyce, 1840 przeniósł się do Bolestraszyc w Przemyskiem i poświęcił gospodarstwu. Nadal malował, lecz obrazów już nie sprzedawał, ani nie wystawiał. Kontakt z wielką sztuką utrzymywał dzięki wizytom w galeriach eur. w Wiedniu, Belgii, Holandii; często bywał we Francji. Pomimo planów, by jako malarz na stałe osiąść w Paryżu, na wieść o wydarzeniach Wiosny Ludów powrócił do kraju. W 1848–53 prezes Rady Adm. Okręgu Krak.; 1853–54 prezes Tow. Gosp.-Roln. w Krakowie. Twórczość M. ukształtowała się w kręgu współcz. mu sztuki fr.: C. i H. Vernetów, Th. Géricault, a także pod wpływem mistrzów XVII w. (gł. D. Velázqueza); na gruncie rodzimym oddziałał nań A. Orłowski; zarówno w tematyce, jak i w formie ujawniał tendencje romantyczne. M. pragnął pędzlem sławić chwałę pol. oręża. Urzeczony epoką napoleońską, tworzył konne wizerunki ces. Napoleona I (Napoleon na swym koniu 1846? — Muzeum Nar., Warszawa) oraz kolejne wersje szarży w wąwozie Somosierry (Muzeum Nar., Kraków i Warszawa). Malował epizody z powstania listopadowego 1830–31, heroizowane przedstawienia hetmanów, rycerzy i lisowczyków, ale uwagę jego przyciągały też barwne mundury, m.in. fr. kirasjerów i austr. huzarów. Był wybitnym portrecistą. Świadczą o tym przede wszystkim jego niezwykłe, nacechowane psychol. prawdą studia fizjonomii ludzi prostych: dziadów, wiarusów, chłopów (Seńko — studium wieśniaka do postaci Don Kichota, Kardynał — oba Muzeum Nar., Kraków), Żydów. Wśród portretów rodziny i przyjaciół wyróżniają się wizerunki dzieci na osiołkach i kucykach oraz amazonki (Błękitny chłopiec — Muzeum Górnośląskie, Bytom). Chętnie przedstawiał motywy z podróży: dyliżanse, pocztyliony. Z prawdziwą namiętnością malował konie, zarówno pod wierzch, jak i potężne konie pociągowe. W technice akwareli i ołówkiem przedstawiał okazy rasowego bydła, wiejskie sceny rodzajowe, pejzaże. Prac swych z reguły nie datował ani nie sygnował. Obrazy M. to często projekty nigdy nie zrealizowanych kompozycji wielkoformatowych bądź studia świadczące o jego pełnych pasji zmaganiach z wybranymi malarskimi problemami, nierzadko w nawiązaniu do konkretnych muzealnych wzorów. Ujawniają bogaty kontekst kulturowy i szerokie horyzonty intelektualne ich twórcy. Charakteryzują się wielką swobodą, a nawet brawurą pędzla, często pełnymi dynamiki skrótami, syntetyczną formą oraz wyrafinowaną kolorystyką w obrębie na ogół wąskiej palety. Prace M. publiczności pol. pokazano po raz pierwszy dopiero 1894 na Powszechnej Wystawie Krajowej we Lwowie. TROCHE TEGO JEST...:) POZDRAWIAM:D

Piotr Małachowski (ur. 7 czerwca 1983 w Żurominie) – polski lekkoatleta, pochodzący z Bieżunia, specjalizujący się w rzucie dyskiem, rekordzista Polski w tej konkurencji, srebrny medalista igrzysk olimpijskich w Pekinie, wicemistrz świata z Berlina z 2009 roku. Biografia Zawodnik WKS Ciechanów, Skry Warszawa, AZS AWF Warszawa, Śląska Wrocław (obecnie). Jeden z najbardziej utalentowanych miotaczy młodego pokolenia. Siedmiokrotny rekordzista Polski w rzucie dyskiem (66.21 – 2006, 66.61 – 2007, 66.65 – 24 maja 2008 Halle, 68.65 – 27 lipca 2008 Sopot, 68.75 - 23 maja 2009 Halle oraz 68,77 i 69.15 19 sierpnia 2009 Berlin). Srebrny medalista młodzieżowych mistrzostw Europy (Erfurt 2005 – 63,99), szósty zawodnik mistrzostw świata juniorów (Kingston 2002 – 60,46), mistrzostw Europy seniorów w Göteborgu (2006 – 64,57) i Finału Lekkoatletycznego IAAF (Stuttgart 2006 – 62,50). Dwukrotny zwycięzca zawodów superligi Pucharu Europy (Malaga 2006 – 66,21 i Monachium 2007 – 66,09) oraz Zimowego Pucharu Europy w Rzutach (Tel Awiw-Jafa 2006 – 65,01). W 2007 zajął podczas ZPE w Jałcie 2. miejsce (65,06). Był 3. podczas superligi PE w Annecy (2008 – 63.20). Duży sukces odniósł na koniec sezonu 2007, zajmując 3. miejsce w Światowym Finale IAAF w Stuttgarcie – 65.35. Podczas igrzysk olimpijskich pewnie awansował do finału osiągając już w pierwszym rzucie odległość 65,94 m. Był to jednocześnie najdalszy rzut całych eliminacji. W finale uzyskał wynik 67,82 m i został wicemistrzem olimpijskim. W 2009 roku na mistrzostwach świata w Berlinie zdobył srebrny medal bijąc dwukrotnie rekord Polski. W pierwszej kolejce uzyskał 68,77 m a w piątej 69,15 m. 5-krotny mistrz Polski (2005-2009). Piotr Małachowski jest żołnierzem 2 Batalionu Dowodzenia Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu. W latach 2004-2005 pełnił służbę zasadniczą. Od września 2005 pełni służbę zawodową w randze starszego szeregowego. Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 8 października 2008 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. 27 sierpnia 2009 został odznaczony przez Ministra Obrony Narodowej Bogdana Klicha złotym medalem "Za Zasługi dla Obronności Kraju". 2 września 2009 został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Najważniejsze osiągnięcia Rok Zawody Miejscowość Miejsce Wynik 2002 Mistrzostwa świata juniorów Kingston 6. miejsce 60.46 2005 Młodzieżowe mistrzostwa Europy Erfurt 63.99 2006 Zimowy puchar Europy w rzutach Tel Awiw-Jafa 1. miejsce 65.01 Superliga PE Malaga 1. miejsce 66.21 Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce Göteborg 6. miejsce 64.57 Światowy Finał IAAF Stuttgart 6. miejsce 62.50 2007 Zimowy Puchar Europy w Rzutach Jałta 2. miejsce 65.06 Superliga PE Monachium 1. miejsce 66.09 Światowy Finał IAAF Stuttgart 3. miejsce 65.35 Światowe Igrzyska Wojskowych Hyderabad 65.87 2008 Superliga PE Annecy 3. miejsce 63.20 Igrzyska Olimpijskie Pekin 67.82 Światowy Finał IAAF Stuttgart 2. miejsce 66.07 2009 Wojskowe Mistrzostwa Świata Sofia 64.94 Drużynowe mistrzostwa Europy Leiria 1. miejsce 66.24 Mistrzostwa Świata Berlin 69.15 Światowy Finał IAAF Saloniki 3. miejsce 65.60 Dużo tego..Licze na naj ! ;*