Referat na temat `Choroby oczu związane i nie związane z optyką`

Jest to pierwszy artykuł z serii dotyczącej mniej znanych problemów, z którymi mogą spotkać się chorzy. Choroba Parkinsona wpływa oczywiście na ruchy, lecz niektóre osoby mogą przeżywać kłopoty z oczyma, zwłaszcza gdy stan ich się pogarsza. Najczęściej spotykanymi problemami są rozmazany widok, podwójne widzenie i suche oczy, ale niektóre problemy są mniej osobliwe, jak ogólna trudność z czytaniem. Jedne problemy z oczami i wzrokiem mogą być związane z samym Parkinsonem, inne zaś mogą powstawać na skutek leczenia tej choroby. Należy także pamiętać, że wiele problemów ze wzrokiem może wcale nie być związanych z Parkinsonem, lecz ich przyczyną może być co innego, jak na przykład wiek, słaby wzrok lub inne występujące z nim stany. Jeżeli macie jakieś trudności ze swym wzrokiem, winniście je zbadać, a lekarzem pierwszego kontaktu dla takich problemów jest lekarz ogólny (GP). Może on wam doradzić wizytę u optyka, który stwierdzi, czy waszych problemów nie mogłyby rozwiązać okulary. Rozmazany widok i trudności z ogniskowaniem. Rozmazany widok w chorobie Parkinsona może być spowodowany trudnością poruszania oczyma (patrz na przeciwnej stronie), ale mogą też być ubocznym skutkiem leków antyparkinsonowskich, zwłaszcza antycholinergików. Grupa ta obejmuje Benzhexol (Broflex a również o dawnej nazwie Artane), Benzotropine (Cogentin), Biperiden (Akineton), Orphenadrine (Diasipal, Biorphen) i Procyclidine (Kemadrin, Arpicolin). Bardziej szczegółowe informacje o lekach antycholinergicznych podaje broszura PDS The Drug Treatment of Parkinson's [Lekowa kuracja Parkinsona].Problem rozmazanego widoku często pojawia się wtedy, kiedy po raz pierwszy przyjmuje się leki antycholinergiczne, i z biegiem czasu może on zniknąć. Może on też się pojawić wtedy, kiedy lekarstwa były zażywane przez długi czas albo kiedy zmieniona została ich dawka. Jeżeli ten problem będzie trwał nadal, lekarz może wam poradzić zmniejszenie dawki leków antycholinergicznych.Jeśli już używacie okularów, drobna zmiana może poprawić wasz wzrok. W tej sprawie należy poradzić się optyka. Zmiana okularów do czytania jest może właściwsza w przypadku osób od dawna przyjmujących lekarstwa, które im odpowiadają i które będą musieli przyjmować przez długi czas. Podwójne widzenie jest często spowodowane trudnościami poruszania oczyma a zwłaszcza problemami z ich wodzeniem. Wodzenie oznacza ruch oczyma w linii ciągłej z jednej do drugiej strony, na przykład przenoszenie wzroku z lewej do prawej strony podczas czytania, albo z góry do dołu. Brak koordynacji i zmęczenie mięśni poruszających gałki oczne może powodować, iż gałki oczne nie poruszają się razem w tym samym kierunku. To powoduje podwójne widzenie. Podwójne widzenie leczy się zwykle lekami stosowanymi w chorobie Parkinsona. Pewną ulgę przynosi odpoczynek oczu.Mogą też być inne przyczyny podwójnego widzenia, nie związane z Parkinsonem, i jeżeli problem trwa nadal, należy skonsultować się z okulistą celem przeprowadzenia dalszych badań. Suche oczy. Ludzie spostrzegają, że rzadziej poruszają powieką i mrużą oczyma. Poruszanie powiekami powoduje oczyszczanie oczu, usuwając z nich pył i brudy. Jeżeli mruganie jest rzadsze, brudy te powodują, że oczy są suche i bolą.Sztuczne łzy (dostępne w aptekach) mogą usunąć tę niedogodność i suchość. Pomocne może być także unikanie suchej, gorącej atmosfery i dymu. Rzadsze mruganie i gromadzenie się nieczystości czasami prowadzi do zapalenia spojówek. Leczenie zwykle antybiotykami od lekarza. Trudności w poruszaniu oczyma. Na początku zauważa się trudności poruszania oczami lub niemożność szybkiego poruszania nimi. Bardziej widoczne jest to przy patrzeniu na poruszający się przedmiot, jak podczas wyścigów motocykli lub oglądania gry w tenisa.Czasami niemożliwy jest łagodny ruch oczyma i poruszają się one zbyt wolno lub nagle. Niemożliwość szybkiego poruszania oczami ma wpływ na takie czynności jak prowadzenie samochodu i należy poradzić się lekarza. Trudności w poruszaniu oczami leczy się zwykle lekami parkinsonowskimi.Znaczne trudności w poruszaniu oczyma w dół lub w górę oznaczają stan zwany Postępujący Paraliż Ponadnuklearny (znany także jako Syndrom Steele-Richardsona-Olszewskiego), będący formą parkinsonizmu. Jeśli je przeżywacie, najlepszej porady udzieli wam wasz lekarz. Mimowolne przymykanie oczu. Choroba ta nazywa się kurczem powiek (blepharospasma). Może występować u chorych na Parkinsona, lecz dzieje się to rzadko. Kurcz powiek następuje wtedy, kiedy mięsień zamykający powiekę kurczy się lub ulega drżeniom. Skutkiem tego może być częste drganie gałki ocznej, trudność utrzymania oczu otwartymi, a czasami gałka oczna może się całkowicie przymykać, utrudniając widzenie.Przyczyna i leczenie kurczu powiek mogą stanowić jakby błędne koło, ponieważ pigułki lewodopy stosowane w leczeniu Parkinsona czasami wywołują tę chorobę. Niekiedy w leczeniu stosuje się zastrzyki leku o nazwie Botulinum. Halucynacje. Z chorobą Parkinsona mogą być związane halucynacje wzrokowe. Karta PDS dotycząca halucynacji (kod FS11) jest do nabycia u Sharwardsa (adres podany na stronie ze spisem treści). Wrażliwość na kontrast. Niektórzy ludzie mają trudności widzenia przy niskim poziomie światła. Nie potrafią też wyraźnie odróżnić kształtów, na przykład przedmiotów o jasnych kolorach na jasnym tle. Mogą też mieć trudności z odczytywaniem subtelnych druków.Dolegliwość tę leczy się lewodopą. Widzenie kolorów. Niektórzy chorzy na Parkinsona mogą nie potrafić odróżnić odcieni kolorów, zwłaszcza niebieskich i niebieskich/zielonych. Widzenie kolorów może ulec poprawie dzięki lekom antyparkinsonowskim. Orientacja wzrokowo-przestrzenna. Pewni ludzie mają trudności w ocenie przestrzeni wokół siebie. Nie potrafią ocenić odległości przedmiotów i mogą mieć problem z omijaniem przedmiotów lub wyborem przejścia przez wąską przestrzeń. Trudności tego rodzaju mają zwłaszcza ci, których Parkinson atakuje lewą stronę ciała.Niektórym można pomóc umożliwiając im namacanie wejścia lub innych przedmiotów. Terapeuta zajęciowy może im doradzić, jak zorganizować wobec siebie przestrzeń i jak odbywać codzienne czynności.Należy pamiętać, że problemy wzrokowo-przestrzenne mogą dotyczyć jazdy samochodem jak i chodzenia. Jaskra i leczenie. Cierpiący na jaskrę mogą mieć problem z niektórymi lekarstwami antyparkinsonowskimi, mianowicie, pigułkami antycholinergicznymi i lewodopą. Zażywanie lekarstw antycholinergicznych, łącznie z Benzhexolem (Broflex i również wcześniej wymieniona Artane), Benzotropiną (Cogentin), Biperidenem (Akineton), Orphenadriną (Disipal, Biorphen) i Procyklidiną (Kemadrin, Arpicolin) wymaga wielkiej ostrożności w przypadku chorych na jaskrę zamykającego się kąta. Tam, gdzie nie ma alternatywy, ryzyko stosowania tych leków winni ocenić okulista i neurolog i poinformować o nim chorego na Parkinsona. Wszakże lekarstwa antycholinergiczne nie są zalecane dla ludzi z jaskrą zamykającego się kąta. Podobnie lewodopa (Sinemet i Madopar) nie jest zalecana chorym na jaskrę zamykającego się kąta. Mogą oni przyjmować lewodopę z wielką ostrożnością i pod kontrolą.W przypadku choroby Parkinsona pożyteczna jest współpraca specjalisty neurologa z optykiem, zwłaszcza przy przepisywaniu lekarstw dla chorych równocześnie na jaskrę i Parkinsona. Jeśli cierpicie na jaskrę, zwracajcie na to uwagę każdego lekarza, który was bada