list do Dedala wyrażający żal wobec jego tragedii oraz podziw dla jego umiejętności

Drogi Dedalu! Sycylia, 15. V 300 r. p. n. e Na początku mojego listu, chciałbym Ci złoży wyrazy głębokiego współczucia, wobec tragedii, której doznałeś z powodu utraty jedynego syna. Traktowałem go jak brata, był prawdziwym przyjacielem. Odczówam smutek za każdym razem kiedy pomyślę, że nie ma go już wśród nas... Jednak wiem, że Ty najukochańszy Dedalu, cierpisz bardziej ode mnie. Jesteś wspaniałym człowiekiem. Twojej mądrości nie da się opisać. Z wielkim podziwem oglądałem Twój najnowszy wynalazek. Muszę przyznać, że zrobił na mnie duże wrażenie. Myślę, że powinieneś nadal konstruować! Nie marnuj talentu Dedalu! Nie załamuj się! Mam nadzieję, ze spotkamy się na olimpiadzie. Ściskam mocno, Twój przyjaciel Apoleus