4. cechy współczesnego Kościoła Istotne właściwości Kościoła Chrystusowego: jedność, świętość, katolickość i apostolskość (Nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary). Kiedy Jan Wiklif (ok. 1330-1384) i Jan Hus (ok. 1372-1415) położyli nacisk na „duchową” stronę Kościoła, w roku 1431 dominikanin, kardynał Jan de Torquemada (wuj późniejszego wielkiego inkwizytora) napisał traktat o Kościele oparty na jego czterech widzialnych cechach. W okresie reformacji tacy katoliccy apologeci, jak kardynał Stanisław Hozjusz (1504-1579) i św. Robert Bellarmin (1542-1621) podkreślali z naciskiem te cechy, żeby odpowiedzieć takim autorom, jak Marcin Luter (1483-1546), który utrzymywał, że charakterystyczną cechą prawdziwego Jezusowego Kościoła jest nauczanie nieskażonej Ewangelii. W ostatnich latach profetyczne ujawnianie niesprawiedliwości i działalność skierowana przeciw niej zaczęła odgrywać większą rolę jako widzialny znak świętości Kościoła w świecie (zob. Jan Paweł II Sollicitudo rei socialis z roku 1987). Zob. apostolskość, eklezjologia, husyci, katolickość, Kościół 2, reformacja, świętość, świętość kościoła.
