Zgromadż informacje o Kolumbie plis ,pomocy tylko rozwiążcie dobrze

KOLUMB KRZYSZTOF-, hiszp. Cristóbal Colón, wł. Cristoforo Colombo, portug. Cristovão Colombo, ur. prawdopodobnie między 25 VIII a 31 X 1451, zm. 20 V 1506, Valladolid, żeglarz w służbie hiszp.; jedna z najwybitniejszych postaci w dziejach odkryć geogr. i żeglugi, odkrywca Ameryki. Narodowość K. nie została jednoznacznie określona, wg większości źródeł był pochodzenia wł. (z Genui), wg niektórych — portugalsko-żydowskiego. Od młodego wieku K. interesował się kosmografią i uczestniczył w dalekich wyprawach mor.; wiadomo z pewnością, że pływał w portugalskich wyprawach wzdłuż zach. wybrzeży Afryki. Wysuwał przypuszczenia, że Płw. Iberyjski leży niedaleko wschodnich wybrzeży Azji i był przekonany o możliwości znalezienia dość krótkiej drogi mor. do Indii w kierunku zachodnim. W sformułowaniu takich wniosków pomogły mu ówczesne dzieła geogr., a prawdopodobnie także listy i mapa wł. kosmografa, P. Toscanellego, który prawie 2-krotnie zwiększył na mapie rozciągłość lądu azjat. ze wschodu na zachód, podobnie jak wcześniej Ptolemeusz Klaudiusz rozciągnął na mapie długość M. Śródziemnego, co dla każdego zwolennika teorii kulistości Ziemi musiało oznaczać duże zmniejszenie odległości między zach. brzegami Europy a wschodnimi wybrzeżami Azji. W 1484 przedstawił na dworze portugalskim projekt wyprawy na zachód, odrzucony jednak przez komisję morską. Około 1485 przeniósł się z Portugalii do Hiszpanii, gdzie projekt wyprawy przez „Ocean Zachodni” przedstawił królowej Izabeli I Katolickiej. Dopiero po kilku latach starań dwór hiszp. wyraził pisemną zgodę na projekt K. i zawarł z nim umowę, zlecając kierownictwo wyprawy mor. na zachód. K. otrzymał dziedziczny tytuł wielkiego admirała oraz wicekróla i gubernatora wysp i kontynentów, które odkryje, a także obietnicę 10% zysków z towarów nabytych w nowych terytoriach. W pierwszej wyprawie, która wyruszyła 3 VIII 1492 z portu Palos na statku (karaka) flagowym Santa María oraz karawelach Niña z kapitanem V.Y. Pinzónem i Pinta z kapitanem M.A. Pinzónem, wypłynęło ok. 100 osób. W drodze zatrzymano się na W. Kanaryjskich, które opuszczono 6 IX. Po kilkunastu dniach żeglugi K. odkrył M. Sargassowe. Aby uniknąć przerażenia załogi, notował w dzienniku okrętowym mniejsze odległości od rzeczywiście pokonywanych, ale i tak, po kilku dniach ciszy na morzu, na początku października groził mu bunt załogi. Wreszcie po 33 dniach żeglugi przez ocean dostrzeżono 12 X 1492 ląd — jedną z wysp w archipelagu Bahamów, którą zamieszkujący Indianie Arawakowie nazywali Guanahani, a K. nazwał San Salvador. Dzień znalezienia tej wyspy przyjmuje się powszechnie za datę odkrycia Ameryki. Według niektórych współcz. przypuszczeń owym pierwszym skrawkiem Ameryki, do którego dotarł K., była wysepka Samana Cay w tym samym archipelagu. Korzystając z zeznań schwytanych Indian, popłynął na południe w poszukiwaniu wysp, na których „rodzi się złoto”. Po znalezieniu w archipelagu Bahamów kilku innych wysp 28 X odkrył Kubę, o której sądził, że jest częścią kontynentu, a 6 XII Haiti, którą nazwał Hispaniolą (Isla Española). U jej brzegów utknęła na mieliźnie Santa María, a część Hiszpanów z zapasami na rok została na wyspie; 2 pozostałe statki wróciły 15 III 1493 do Hiszpanii. Powodzenie wyprawy spowodowało natychmiastowe przystąpienie do organizowania drugiej ekspedycji, która przybrała charakter handl.-wojsk.; 25 IX 1493 z Kadyksu wypłynęło 17 statków, w tym flagowy Marie-Galante (Santa María), oraz ok. 1500 osób, m.in. A. de Hojeda i J. de la Cosa. Obrany kurs, nieco bardziej na południe niż w pierwszej wyprawie, okazał się wyjątkowo szczęśliwy dzięki pasatom. Wykorzystywały je potem długo statki płynące do Indii Zachodnich. 3 XI 1493 została odkryta Dominika, potem kilka innych wysp Małych Antyli oraz Puerto Rico i Jamajka. Dopłynięto też do Hispanioli, którą po serii krwawych zatargów z Indianami spacyfikowano całkowicie w 9 miesięcy. Stała się ona gł. bazą wypadową Hiszpanów. W 1496 brat K., Bartłomiej, zał. na jej pd. wybrzeżu m. Santo Domingo, najstarsze istniejące do dzisiaj osiedle eur. w Ameryce. Druga wyprawa zapoczątkowała hiszp. konkwistę w Ameryce. Zaniepokojony wieściami z Hiszpanii, której władcy złamali zawartą z nim umowę przez wydanie edyktu pozwalającego wszystkim chętnym na osiedlanie się na nowo odkrytych terenach, K. wrócił 1496 do Europy. Na skutek intryg utracił stopniowo część przyznanych mu przywilejów, niemniej jednak udało mu się zorganizować jeszcze 2 wyprawy za ocean, choć już nie tak duże, jak druga. W trzeciej wyprawie (1498–1500, 6 statków, ok. 300 osób) 1 VI 1498 K. nieświadomie dotarł pierwszy do stałego lądu Ameryki Pd. w pobliżu ujścia rz. Orinoko i odkrył wyspę Trynidad. W czwartej wyprawie (1502–04, 4 statki, ok. 150 osób) K. odkrył i opłynął wschodnie wybrzeża Ameryki Centr., od ob. Hondurasu na północy po Przesmyk Panamski na południu. Dwa lata po powrocie z czwartej wyprawy K. został odsunięty od dworu hiszp. i zmarł w zapomnieniu. Według większości badaczy K. był do końca życia przekonany, że odkrył wybrzeże Azji w pobliżu Indii. Stąd m.in. wzięła się nazwa Indianie nadana rdzennej ludności Ameryki oraz utrzymująca się nazwa Indie Zach. dla wysp odkrytych na M. Karaibskim. Przypuszczenie, że odkryto nową część świata pierwszy wysunął J. de la Cosa, uczestnik drugiej wyprawy; jest wielce prawdopodobne, że w późniejszym okresie także sam K. zdawał sobie z tego sprawę. Wyprawa F. Magellana 1519–22 potwierdziła ostatecznie, że K. odkrył nową, odrębną część świata. Niezależnie od licznych wątpliwości dotyczących dokonań K., jego odkrycia należą do najważniejszych i najbardziej owocnych w skutki wydarzeń w dziejach ludzkości. Doprowadziły m.in. do trwałego kontaktu między Europą a Ameryką, do której znalazł dogodną i krótką drogę przez O. Atlantycki, a także do wzrostu rywalizacji hiszp.-portugalskiej na morzach i podjęcia wielu kolejnych wypraw odkrywczych. Listy i dzienniki K. zostały m.in. opublikowane w Raccolta di documenti e studi pubblicati dalla Reale Commissione Colombiana (t. 1–15 1892–94), a po polsku we fragmentach w Pismach (1970) i w publikacji pt. List Krzysztofa Kolumba o odkryciu Ameryki w polskim przekładzie ogłosił Z. Celichowski (1892, wznow. 1992). Na cześć K. nazwano wiele obiektów geogr., m.in.: państwo, prowincję w Kanadzie, górę, rzekę i miasta. Wiem trochę tego jest niestety ale coś wybierzesz..:) POZDRAWIAM :D

Krzysztof Kolumb - ur.prawdopodobnie między 25 sierpnia a 31 października. Zmarł 20 maja 1506 roku.Był europejskim żeglarzem i nawigatorem. Kapitan wyprawy, która płynęła na trzech okrętach Santa Maria, Niña i Pinta pod flagą Kastylii w poszukiwaniu zachodniej drogi morskiej do Indii. Jako pierwsza wyprawa w historii nowożytnych odkryć geograficznych pokonała zwrotnikowy Ocean Atlantycki i 12 pazdziernika 1492 roku dotarła do Indii zachodnich które potem nazwano Ameryką