Zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne zachodzi dla metali czyli dla substancji, w których oprócz elektronów na stałe związanych z atomami są także elektrony swobodne. Elektrony te nie są związane z atomami, mogą poruszać się w całej objętości bryły metalu. Strukturę metalu tworzą więc jony dodatnie i poruszające się między nimi elektrony swobodne. Energia dostarczana przez światło potrzebna jest do oderwania się elektronu swobodnego z oddziaływania jonów sieci krystalicznej metalu. Elektrony pokonują barierę potencjału - wykonują pracę przeciwko siłom pola elektrycznego. Minimalna energia potrzebna do ucieczki elektronu swobodnego z metalu to inaczej praca wyjścia lub energia wyjścia. Pracę wyjścia podajemy najczęściej w elektronowoltach dla uniknięcia konieczności posługiwania się bardzo małymi liczbami (ach te ujemne potęgi dziesiątki!)
na czym polega zjawisko fotoelektryczne wewnetrzne i jego zastosowanie
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź