Potrzebuje streszczenie, bohaterów Quo Vadis :)

Marek Winicjusz Bogaty rzymski patrycjusz, były żołnierz, siostrzeniec i przyjaciel Petroniusza. Był synem męża konsularnego Marka Winicjusza. Przystojny młodzieniec, o muskularnej budowie, pięknych oczach i smagłej cerze. Początkowo porywczy, egoistyczny, pewny siebie, rozmiłowany w rozpuście. Nie liczył się z innymi ludźmi, swoje frustracje rozładowywał, znęcając się nad niewolnikami. Po spotkaniu Ligii jest nią zauroczony, gotowy się ożenić. Gdy dziewczyna ucieka przed nim, gorączkowo jej poszukuje. Miotają nim sprzeczne uczucia, pragnie ją wielbić, a jednocześnie poniżać. Ligia Córka króla ligijskiego, która podczas toczącej się w pobliżu granic Rzymu wojny została oddana cesarzowi Klaudiuszowi jako gwarancja nienaruszalności tychże granic. Po zakończeniu wojny, w której zginął jej ojciec, pozostała w Rzymie pod opieką rodziny Aulusa Plaucjusza. Była piękną, młodą dziewczyną, o szczupłej sylwetce i świeżej, delikatnej urodzie. Miała niebieskie oczy, alabastrową cerę oraz bujne, ciemne włosy, przetykane gdzieniegdzie miedzianymi refleksami. W domu swych opiekunów Ligia była traktowana jak córka. Pomponia Grecyna wychowywała ją w wierze chrześcijańskiej. Dziewczyna była bardzo oddana swej religii, pojmowała ją z dziecięcą, niewinną szczerością, całym sercem kochała swego zmartwychwstałego nauczyciela, Chrystusa. Petroniusz Bogaty augustianin, arbiter elegancji na dworze Nerona, esteta, miłośnik piękna i sztuki. Był bratem matki Marka Winicjusza, do którego był bardzo przywiązany. Pomagał mu w odzyskaniu Ligii, choć nie rozumiał postępowania siostrzeńca. W przeszłości sprawował funkcję zarządcy Bitynii. Obecnie prowadził w Rzymie leniwy, hedonistyczny tryb życia, pławiąc się w luksusach i rozpuście. Był bardzo przystojny, z pietyzmem dbał o swój wygląd. Zerwał ze swoją kochanką Chryzotemis, by związać się z piękną niewolnicą Eunice. Dziewczyna tak go urzekła, że wyzwolił ją i przepisał na nią cały swój majątek. Neron Cesarz rzymski, mąż Poppei Sabiny, władca okrutny i bezwzględny. Miał wielką, osadzoną na grubym karku głowę, nalaną twarz o groteskowym wyglądzie. Podejrzewano, że nie nosił brody z powodu rudego zarostu, potajemnie nazywano go Miedzianobrodym. Z jego oblicza wyzierała świadomość wszechmocy oraz plugawość i próżność. Pomimo młodego wieku miał już na sumieniu szereg zbrodni popełnionych na bliskich. Usprawiedliwiał je swoją wielkością i chęcią wyplenienia płaskiego i lichego życia. Otaczał się pochlebcami, nie znosił sprzeciwu i krytyki własnej osoby. Wydał wyrok śmierci na syna Poppei, który usnął podczas czytania przez Nerona wierszy. Był władcą znienawidzonym, a jednocześnie uznawanym za boga, który może rozporządzać losem innych ludzi. Nie zajmował się sprawami państwa, prowadząc życie pełne rozpusty i wyuzdania. Chcąc zyskać przychylność ludu, organizował igrzyska i rozdawnictwo żywności. Dla swego otoczenia wyprawiał orgiastyczne uczty, porażające swym przepychem. Chilon Chilonides Postać o podejrzanej przeszłości, podająca się za filozofa, mędrca i wróżbitę. W rzeczywistości był oszustem i naciągaczem. Miał zapadły brzuch i zgarbione plecy, niechlujną brodę i kręcone włosy, lekko przyprószone siwizną. Jego pryszczata twarz miała wyraz zarazem małpi, jak i lisi. Ubrany był niechlujnie, w ciemną tunikę i dziurawy płaszcz. Był człowiekiem podstępnym i nieszczerym. Wykorzystywał ludzi, by w łatwy sposób zarobić pieniądze, które zazwyczaj przepijał. Był tchórzliwy i mściwy. Namawiał Ursusa do zabicia Glauka, przedstawiając go jako wroga chrześcijan. W odwecie za wymierzoną mu przez Winicjusza chłostę, zdradził Neronowi miejsce pobytu Ligii i oskarżył jej współwyznawców o podpalenie Rzymu. Za wydanie chrześcijan zyskał przychylność cezara i bogactwo. Podczas igrzysk, na których ginęli wyznawcy Chrystusa, nie mógł znieść widoku ludzi, których wydał na śmierć. Załamał się i zaczął żałować swojego postępowania, gdy płonący Glaukus wybaczył mu po raz kolejny. Nawrócony przez Pawła z Tarsu przyjął chrzest. Poddawany torturom nie wycofał swego oskarżenia przeciw Neronowi. Zginął na krzyżu rozszarpany przez niedźwiedzia. Ursus Lig, który razem z Ligią i jej matką trafił jako zakładnik do Rzymu. Był potężnym mężczyzną o nieprzeciętnej sile, człowiekiem troskliwym i prostodusznym. Tak jak jego pani, był chrześcijaninem. Miłosierdziem płynącym z nauki Chrystusa często musiał pokonywać w sobie naturalny instynkt walki. Poppea Sabina Żona Nerona, osoba piękna, lecz okrutna i bezwzględna. Wciąż obawiała się, że jej miejsce przy boku cezara zajmie jakaś inna kobieta. By zachować urodę, kąpała się w oślim mleku. Nakłoniła cezara do zabicia żony i matki. Oskarżyła Ligię o rzucenie uroku na jej córeczkę. Lud rzymski nienawidził jej, gdy ukazywała się publicznie, była obrzucana wyzwiskami Aulus Plaucjusz Mąż Pomponii Grecyny, opiekun Ligii, którą kochał, jak własne dziecko. W przeszłości był dowódcą legii brytańskich, obecnie wspólnie z żoną żył na uboczu, gdyż nie akceptował rządów Nerona i stylu życia augustian. Pomponia Grecyna Żona Aulusa Plaucjusza, przybrana matka Ligii, chrześcijanka, żyjąca zgodnie z zasadami swej wiary. Jej twarz miała smutny, lecz pogodny i młody wyraz. Nosiła żałobę po śmierci Julii, martwiła ją postawa wobec chrześcijaństwa męża, który nadal oddawał cześć rzymskim bogom. Apostoł Piotr Przybył do Rzymu, by głosić naukę Chrystusa. Był naocznym świadkiem śmierci i zmartwychwstania Jezusa, człowiekiem starym, od którego emanowała łagodność, dobroć i prawda. Z wielką miłością i darem przekonywania pomagał chrześcijanom znosić cierpienie i przyjmować śmierć. Został ukrzyżowany. Paweł z Tarsu Nawrócony chrześcijanin, który objaśniał Winicjuszowi naukę Chrystusa. Pocieszał targanego wyrzutami sumienia Chilona, prosił Boga o odpuszczenie mu grzechów i ochrzcił go.

Akte - wyzwolenica i kochanka Nerona, pochowała ciało cesarza. Aulus Plaucjusz - konsul, namiestnik Pannonii i Brytanii, mąż Pomponii Grecyny. Lukan - poeta, bratanek Seneki, bliski towarzysz Nerona. Brał udział w spisku Pizona, za co został skazany na śmierć i popełnił samobójstwo. Marek Winicjusz - patrycjusz rzymski, trybun wojskowy. Był synem Marka Winicjusza, konsula rzymskiego, męża Julii Liwilli. Zakochuje się w Ligii i pod jej wpływem zostaje chrześcijaninem. W zbiorach starożytności Heleny Radziwiłłowej (obecnie w Arkadii) znajduje się urna, w której według inskrypcji spoczywały prochy Marka Winicjusza. Prawdopodobnie stąd Sienkiewicz zaczerpnął imię dla głównego bohatera powieści. Neron - cesarz rzymski, panował w latach 54-68. W 65 r. brutalnie stłumił wymierzony przeciw sobie spisek Pizona. Popełnił samobójstwo w willi wyzwoleńca Faona. św. Paweł Apostoł Petroniusz - elegantiae arbiter mistrz dobrego smaku, patrycjusz rzymski, obiekt zawiści Tygellina, zamieszany w spisek Pizona, popełnił samobójstwo. W utworze Sienkiewicza jest wujem Marka Winicjusza, epikurejczykiem, estetą, odmawia udziału w spisku. św. Piotr Apostoł Pizon - konsul, w 65 r. przywódca spisku przeciw Neronowi. Pomponia Grecyna - żona Aulusa Plaucjusza, według przekazu Tacyta rzeczywiście poddana sądowi mężowskiemu z podejrzenia o wyznawanie obcego zabobonu. Poppea Sabina - druga żona Nerona, również jego ofiara: zmarła podczas kolejnej ciąży, kopnięta przez cezara. Seneka Młodszy - poeta, pisarz, filozof rzymski - stoik, dawny nauczyciel Nerona. Uczestnik spisku Pizona, popełnił samobójstwo. Tygellin - prefekt pretorianów, wierny zausznik Nerona, rywal Petroniusza o względy cesarza. Wespazjan - późniejszy cesarz rzymski, za czasów Nerona namiestnik Afryki. Wsławił się drzemkami podczas występów cesarza, za co popadł w niełaskę.[3] Westynus - konsul, jego pierwszą żoną była Statilia Messalina, początkowo jeden z najbliższych przyjaciół Nerona, następnie przez niego zgładzony. Ligia (Kallina) - córka wodza barbarzyńskiego plemienia Ligów, zakładniczka Rzymu, wychowana przez Aulusa Plaucjusza i Pomponię Grecynę. Chrześcijanka, ukochana Marka Winicjusza. Odmawia zostania kochanką Winicjusza i ucieka od niego. Dzięki niej młody patrycjusz przechodzi przemianę stając się chrześcijaninem. Wówczas Ligia zgadza się go poślubić. Ursus - po chrzcie Urban; służył matce Ligii, po jej śmierci przyrzekł, że będzie bronić jej córkę; pracował w młynie; zabił Krotona; odznaczał się potężną siłą fizyczną; był bardzo ufny i łatwowierny (uwierzył, że Glaukus jest zdrajcą, tylko dlatego, że tak mu powiedział Chilon Chilonides); Eunice - niewolnica i kochanka Petroniusza , wybiera śmierć samobójczą z ukochanym zamiast wyzwolenia i życia pośród jego bogactw