Rosiczka rośnie na glebach kwaśnych,a zatem bardzo ubogich w azot. Owadożerność umożliwia jej uzupełnienie deficytu (braku) związków azotowych zawartych w glebie. Rosiczka wabi ofiary kroplami słodkiej cieczy, które są wydzielane na czułkach porastających powierzchnię liści. Ofiara wchodząc na liść zostaje unieruchomiona przez lepką ciecz, po czym przez kolejne 3 godziny pułapka się zamyka.Ciało owada zostaje rozpuszczone przez wydzielający się kwas mrówkowy i uwolnione zostają cząsteczki białek. Miękkie części ciała owada zostają strawione, a powstała z nich ciecz , bogata w substancje odżywcze,zostaje wchłonięta przez roślinę. Po ponownym otwarciu się liści,pozostałości ofiary zostają usunięte przez wiatr. Rosiczka wytwarza ponadto enzymy proteolityczne,które umożliwiają jej trawienie.
Roiczka dzbanecznica musi łapac i trawic owady alby uzupełnic przez to swóje zapotrzebowanie na azot a owady sa na to najlepszym sposobem
