POL . Bajka o uczuciach Dawno, dawno temu, na oceanie istniała wyspa, którą zamieszkiwały emocje, uczucia oraz ludzkie cechy - takie jak: dobry humor, smutek, mądrość, duma; a wszystkich razem łączyła miłość. Pewnego dnia mieszkańcy wyspy dowiedzieli się, że niedługo wyspa zatonie. Przygotowali swoje statki do wypłynięcia w morze, aby na zawsze opuścić wyspę. Tylko miłość postanowiła poczekać do ostatniej chwili. Gdy pozostał jedynie maleńki skrawek lądu - miłość poprosiła o pomoc. Pierwsze podpłynęło bogactwo na swoim luksusowym jachcie. Miłość zapytała: - Bogactwo, czy możesz mnie uratować ? Niestety nie. Pokład mam pełen złota, srebra i innych kosztowności. Nie ma tam już miejsca dla ciebie. - Odpowiedziało Bogactwo. Druga podpłynęła Duma swoim ogromnym czteromasztowcem. - Dumo, zabierz mnie ze sobą ! - poprosiła Miłość. Niestety nie mogę cię wziąźć! Na moim statku wszystko jest uporządkowane, a ty mogłabyś mi to popsuć... - odpowiedziała Duma i z dumą podniosła piękne żagle. Na zbutwiałej lódce podpłynal Smutek. - Smutku, zabierz mnie ze sobą ! - poprosiła Miłość, Och, Miłość, ja jestem tak strasznie smutny, że chcę pozostać sam. - Odrzekł Smutek i smutnie powiosłował w dal. Dobry humor przepłynął obok Miłości nie zauważając jej, bo był tak rozbawiony, że nie usłyszał nawet wołania o pomoc. Wydawało się, że Miłość zginie na zawsze w głębiach oceanu... Nagle Miłość usłyszała: - Chodź! Zabiorę cię ze soba ! - powiedział nieznajomy starzec. Miłość była tak szczęśliwa i wdzięczna za uratowanie życia, że zapomniała zapytać kim jest jej wybawca. Miłość bardzo chciała się dowiedzieć kim jest ten tajemniczy starzec. Zwróciła się o poradę do Wiedzy. - Powiedz mi proszę, kto mnie uratował ? - To był Czas. - Odpowiedziała Wiedza. - Czas ? - zdziwiła się Miłość. - Dlaczego Czas mi pomógł ? - Tylko Czas rozumie, jak ważnym uczuciem w życiu każdego człowieka jest Miłość. - Odrzekła Wiedza. SZW. Saga om känslor Länge, länge sedan fanns en ö i havet, som levde känslor, känslor, och mänskliga funktioner - såsom: bra humor, sorg, visdom, stolthet; alla tillsammans och enat kärlek. En dag, lärde öborna att ön snart kommer att sjunka. Förberett sina fartyg segla i havet för att lämna ön för alltid. Endast kärlek har beslutat att vänta till sista minuten. Då hade man bara en liten lapp av mark - Love bad om hjälp. Första podpłynęło rikedom i sin lyxyacht. Love frågade: - Wealth, kan du rädda mig? Tyvärr inga. Jag har en kortlek full av guld, silver och andra värdesaker. Det finns inte längre plats för dig. - Wealth svarade. Den andra kom vid sidan av sitt enorma fyra stolthet. - Pride, ta mig med dig! - Asked Love. Tyvärr kan du inte wziąźć! På mitt skepp allt är i ordning, och du kan du skämma bort mig ... - Pride och stolt svarade upp en vacker segel. På rutten båten simmade Greif. - Sorg, ta mig med dig! - Asked Love, Åh, kärlek, är jag så fruktansvärt ledsen att jag vill vara ensam. - Han sa, "Sorg och vemod paddlat i fjärran. Bra humor simmade bredvid älska utan att märka det, eftersom jag var så roligt, inte ens hört rop på hjälp. Det verkade som älskar dör för alltid i djupet av oceanen ... Plötsligt hörde jag älskar: - Kom igen! Jag tar er till varandra! - Säger den gamla främlingen. Kärlek var så glad och tacksam för att rädda hans liv, att hon glömde att fråga vem som är Frälsaren. Love ville mycket att veta vem denna mystiska mannen. Begärde råd kunskapsområde. - Säg mig snälla, som räddat mig? - Det var dags. - Kunskap besvarade. - Tid? - Love blev förvånad. - Varför Time hjälpa mig? - Bara tiden förstår hur viktig känslan i livet för varje människa är kärlek. - Kunskap hon sa.
BAJKA O RYBAKU I ZŁOTEJ RYBCE Dawno temu w ubogiej chacie nad morzem mieszkał rybak. Codziennie wypływał w morze, ale nie miał szczęścia. Stale wyciągał puste sieci. Pewnego razu wybrał się na połów a po chwili zauważył, że w sieci coś jest. - A cóś to?!- rzekł wyciągająć rybę - Wypuść mnie, a spełnie twoje trzy życzenia Rybak miał dobre serce i wypuścił rybę, nie żądając nie. Kiedy wrócił do domu, opowiedział wszystko żonie, kobieta się ze złościła. - w domu bieda idż i poproś o balię! Rybak wrócił nad morze zawołał rybę i powtórzył życzenie. Rybka pomachała ogonkiem i odpłynęła. Rybak wrócił do domu, zobaczył na środku balię. Zona bardziej się rozzłościła. - Trzeba było poprosić o Dom, ta ryba czaruje! Rybak znów poszedł do Rybki. - Rybko moja żona chce nowy dom Ryba zatoczyła krąg. Na miejscu ubogiej chaty pojawił się cudowny dom. Żona znów była wściekła. Rybak wrócił i prosił o pałac dla żony. Rybka pojawiła się na krótku, wysłuchała życzenia obkręciła się i znikła. Rybak wszedł do pałacu, zobaczywszy go żona znowu kazał mu iść do Ryba aby zostac królową. Rybak poraz pierwszy w zyciu przeciwstawił się żonie i nie poszedł. Lecz po chwili zmienił zdanie. zobaczywszy go ryba wzburzyła morze. Niebo i brzeg równiez sie zmieszało. Rybak znów wylądował w starej chacie z żoną, która zbyt wiele chciała.
