W dzisiejszych czasach słyszymy o wielu tragediach: wojny, zamachy terrorystyczne, bieda, głód, kradzieże, bezrobocie. Zupełnie inny dramat przedstawił Jean Baptise Poquelin w swoim utworze "Skąpiec". Tragedia rodzinna wywołana jest cgciwością ojca Kleanta i Elizy, Harpagona. "Skąpiec" to przede wszystkim obraz sknerstwa wcielonego w postać Harpagona, który stał się symbolem skąpstwa, lichwy, żądzy posiadania. 60-letni wdowiec wychowywał dwójkę dzieci. O jego zajęciach, poza lichwą, nie dowiadujemy się zbyt wiele. Pieniądze są dla niego najważniejszą wartością, dla nich gotów jest do najpodlejszych czynów. To człowiek niebywale pazerny, pozbawiony serca dwulicowiec bez żadnych skrupułów. Ten krętacz był złym ojcem, skąpił dzieciom pieniędzy na podstawowe wydatki. Bezustannie podejrzewał je o chęć zagarnięcia majątku. Dla pieniędzy gotowy był pozbawić syna Kleanta jego wybranki serca. Harpagon jest zdecydowany poślubić Mariannę z dwóch powodów: żyła w nędzy i nie miała zbyt wygórowanych wymagań (była ukochaną Kleanta). Patologiczne skąpstwo uczyniło z Harpagona człowieka wręcz chorego, maniaka opanowanego żądzą zdobywania pieniędzy i niewydawania ich, mimo że tego wymagała jego pozycja społeczna. Pycha i pazerność ojca pozbawiły Kleanta i Elizę młodości i radości życia, doprowadziły jedynie do nienawiści dzieci wobec skąpca. Kleant nie cofał się przed szantażowaniem ojca, bywał cyniczny. Eliza nieśmiało buntowała się. W rzeczywistości dzieci żyły w ciągłym strachu przed Harpagonem. Skąpstwo nie tylko niszczy rodzinę tego pysznego człowieka, ale również i jego samego. Następuje rozpad osobliwości tej postaci, zniszczeniu ulegają praktycznie wszystkie pozytywne, właściwe człowiekowi cechy charakteru. Harpagon traci godność, honor, staje się zarówno okrutnikiem, jak i kimś godzącym się na wszystko, aby pomnożyć swój majątek. Świadczy o tym jego ostatnia wypowiedź w dramacie: "A ja pójdę uściskać ukochaną szkatułkę". Mimo że skąpiec żyje w realiach XVII wieku, kiedy obowiązywał model patriarchalnej rodziny, gdyby nie wrodzone sknerstwo, sytuacja rodzinna Harpagona wyglądałaby nieco "łagodniej". W czasach, które Molier opisał w swej komedii, dzieci były zmuszane do bezwzględnego podporządkowania się narzucanym przez ojca prawom. Gdyby Harpagon sprawiedliwie wychowywał swoje dzieci, życie rodzinne przebiegałoby zupełnie inaczej. Skąpiec z utworu Moliera to ponadczasowy typ ludzki, spotykany również w czasach współczesnych.
