Św. Jerzy Urodził się w chrześcijańskiej rodzinie. Jego matką była Żydówka. Św. Jerzy podążył śladem ojca - wstąpił do armii rzymskiej, gdy tylko osiągnął pełnoletność. Był znakomitym żołnierzem. Otrzymał tytuł hrabiego. Dioklecjan wydał edykt, który zezwalał na prześladowanie chrześcijan na terenie Imperium. Święty Jerzy był zmuszony do uczestnictwa w prześladowaniach, chociaż sam był chrześcijaninem i krytykował tą decyzję. Wkrótce kazano go torturować i zabić. Został zabity przez ścięcie 23 kwietnia 303 roku. Jest on patronem zakonów rycerskich, harcerzy, wędrowców, górników, żołnierzy, kowali, bednarzy, artystów i więźniów. Św. Marcin (nie wiem, o którego chodzi, opisałam Marcina de Porres.) Był dzieckiem rycerza hiszpańskiego - Jana de Porres. W 1582 r. Anna, jego matka oddała chłopca na praktykę do balwierza. 3 lata później wstąpił do zakonu. Założył sierociniec w Limie. Opiekował się ludźmi, pielęgnował chorych. Szczególnie przejmował się losem czarnych niewolników.
