Cierpienia Młodego Wertera” to powieść napisana w II połowie XVIII w.przez Johanna Wolfganga Goethego. W powieści Goethego poznajemy miłość z innej strony, miłość nieodwzajemnioną, która jest niszcząca. Osoba, która kocha, a nie jest kochana traci sens życia, pojawiają się u niej myśli samobójcze. Przerażający jest fakt, że tak wzniosłe uczucie jak miłość może doprowadzić do załamania przeistaczającego się w samounicestwienie. Fragment utworu – list z 13 lipca - opisuje wahania nastroju Wertera. Mężczyzna czuje, że ukochana odwzajemnia jego miłość, napełnia go to wielką radością, zdaje się, że swym szczęściem mógłby góry przenosić.Lotta przywraca mu wiarę w siebie, we własne możliwości. Zwraca się tu również do swego przyjaciela, w celu wyjaśnienia mu powodu dla którego napisał ten list właśnie do niego. W drugiej części listu Werter opisuje siebie jako człowieka nieszczęśliwego. Powodem tych emocji jest myśl, że mimo tego iż (wydaje mu się, że) nie zna człowieka, który zajmował by tak szczególne miejsce w sercu ukochanej jak on, to świadomość że nie może z nią być napełnia go smutkiem. List napisany 13 lipca jest przepełniony sprzecznymi uczuciami bohatera. Ukazane są tutaj jego huśtawki nastroju, zależne od umiłowanej Lotty. Kobieta nieświadomie potrafi wywołać u Wertera skrajne emocje, w jednej chwili odczuwa on szczęście a zaraz smutek i żal. Jest to uzasadnienie tragizmu bohatera, ale również przykład na występowanie motywu zazdrości o uczucia Lotty do Alberta. 21 sierpnia przynosi opis samotności i cierpienia Wertera. Bohater w liście do Wilhelma opisuje swe sny, wyjaśnia w nim że marzy o swej ukochanej, wyciąga doń ręce, trzyma i całuje jej dłoń, a gdy się budzi szuka Lotty w łóżku, przy sobie. W utworze pojawiają się poruszające opisy uczuć wskazujące na brak sensu życia. Dowiedziawszy się o ślubie Loty i Alberta Werter doznał załamania, wkrótce potem postrzelił się w głowę w wyniku, czego zmarł. „Nabite! Bije już północ... Już czas! Loto! Loto, bądź zdrowa... żegnam cię!...” Powieść Goethego kończy się tragicznie.
