Obłed Karusi

Ballada "Romantyczność"uważana jest za utwór programowy polskiego romantyzmu,ponieważ jest zapowiedzią tematów ,motywów i problemów dominujących w dorobku literackim epoki. Genezy romantycznośći należy szukać w ludowych wierzeniach i przekonaniach o mozliwości kontaktowania się ludzi żywych ze zmarłymi. Wyrazem tej wiary jest pierwsza część ballady-krótkie opowiadanie o obłąkanej dziewczynie Karusi,która przed dwoma laty straciła ukochanego Jasieńka. Bohaterka jest obłąkana z rozpaczy.Nie chce pogodzić się z faktem odejścia ukochanego ze świata żywych. W balladzie wiarę w istnienie swiata poza zmysłowego podzielają zabrani wokół Karusi mieszkańcy miasteczka.Oni wiedzą,że młodych łączyła prawdziwa miłość i jest dla nich naturalne,że kochanek odwiedza ukochaną. W drugiej części ballady spierają się narrator ze starcem,który odrzuca wszystko to,czego nie da się dowieść rozumowo i naukowo uzasadnić.Starzec drwi z obłąkanej dziewczyny i ludu.Po ich stronie staje jednak narrator(A.Mickiewicz),który mówi:"miej serce i patrzaj w serce".