Juliusz Cezar informacje

Gaius Iulius Caesar, Gajusz Juliusz Cezar, ur. 12 lipca 100 p.n.e. (13 lipca 102 r. p.n.e. – koncepcja Mommsena i Diona) w Rzymie, zm. 15 marca 44 p.n.e. w Rzymie – rzymski polityk, wódz, dyktator i pisarz. Jeden z członków stronnictwa popularów, spowinowacony z Cynną i Mariuszem. Po ich śmierci piastował kolejno urzędy kwestora, edyla, pretora, konsula i dyktatora. Sławę zdobył dzięki namiestnictwu w Galii i dzięki pomocy swych żołnierzy udało się mu pokonać opozycję, skupioną wokół senatu i Pompejusza – tzw. optymatów, aby następnie, po wieloletnich walkach, przejąć pełnię władzy w Rzymie. Zamordowany w idy marcowe przez senatorów pod przywództwem Marka Brutusa oraz Gajusza Kasjusza. W testamencie adoptował syna swojej siostrzenicy Gajusza Oktawiusza późniejszego Oktawiana Augusta, wyznaczając go na swego spadkobiercę.

Galiusz Juliusz Cezar był najwybitniejszym z rzymskich wodzów pod koniec rządów Republiki. Urodził się w arystokratycznej rodzinie i od dzieciństwa brał czynny udział w życiu politycznym Rzymu. W 59 r.p.n.e został wybrany konsulem. Tego samego roku wraz z Pompejuszem Wielkim i Krassusem założył I triumwirat. Dzięki temu układowi członkowie zapewnili sobie kontrole nad całym państwem. W roku 58 p.n.e. Cezar wyruszył na podbój Galii (obecnej Francji). W ciągu trzech lat udało mu się ją zdobyć, a także ruszył na południową Brytanię. W 49 r.p.n.e, wbrew woli senatu, który obawiając się wzrastającej potęgi Juliusza rozkazał mu powrót bez wojska. On jednak przekroczył ze swoją armia rzekę Rubikon, oddzielając Galię od Italii. W ten sposób doprowadził do wojny domowej, w której zajął Rzym i pokonał Pompejusza Wielkiego. W czasie pobytu w Egipcie Galiusz nawiązał romans z królową Kleopatrą, która przybyła z nim do Rzymu. Zwycięstwo w wojnie domowej pozwoliło mu uzyskać dożywotnie stanowisko dyktatora. Jednak już 15 marca (Idy Marcowe) 44 r.p.n.e. został zamordowany przez spiskowców (z senatu), którzy sprzeciwili się władzy absolutnej w Republice. Cezar zasłyną nie tylko jako wybitny strateg i polityk, ale również jako utalentowany mówca i historyk. Do jego najwybitniejszych dzieł należy literackie sprawozdanie z podboju Galii ("De bdlo Gallio"). Przeprowadził również reformę kalendarza, zwanego od jego imienia juliańskim, w którym różnica pomiędzy długością lat nie przekraczała 11 min. Na tym kalendarzu opiera się dzisiejszy (gregoriański). Po śmierci Cezara w kraju na nowo rozpętała się wojna domowa. Zwycięzcą w konflikcie ukazał się w 31 r.p.n.e. Oktawian, adoptowany przez Juliusza wnuk siostry.