Bednarstwo - wytwarzanie naczyń drewnianych techniką klepkową Cieśla - obróbka drewna Garbarstwo - garbowanie skór Garncarstwo - wyroby ceramiczne Kowalstwo - kształtowanie metali Krawiectwo - szycie odzieży Kuśnierstwo - wyroby skórzane Lutnictwo - wyrób instrumentów strunowych szyjkowych Płatnerstwo - kształtowanie zbroi Szewstwo - wyrób obuwia Ślusarstwo - obróbka metali Tkactwo - wyrób tkanin Złotnictwo - wytwarzanie wyrobów ze złota i metali szlachetnych Zduństwo - budowa i naprawa pieców Rymarstwo - wytwarzanie uprzęży konnych
W średniowiecznej Europie rzemieślnicy-mieszczanie zrzeszeni byli w cechach, które pilnowały wysokiej jakości produkcji, kontrolowały ceny, a w razie kłopotów służyły pomocą. Broniły także przed konkurencją partaczy - rzemieślników, którzy nie należeli do cechu, których wyroby były zawsze tańsze i często gorsze. Każdy mistrz cechowy miał własny warsztat, uczniów i czeladników, własne sekrety techniczne. Przed wyzwoleniem na mistrza rzemieślnik musiał odbyć wędrówkę po Europie, dzięki której poznawał metody pracy za granicą i najnowsze mody. Często przywoził także wzorniki (zbiory rycin pokazujących modne wzory dekoracji i kształtów), z których później korzystał, nieraz do kończ życia. Pozdrawiam ;)