Pewnego jesiennego dnia Obarecki spotyka Stanisławę Bozowską udają sie na spacer Obarecki- Witaj Stasiu dawno cię nie widziałem jak tam u ciebie wszystko w porządku.Przepraszam że tak długo się nie odzywałem nie wiedziałem,że mieszkasz w pobliżu. Stanisława-Bardzo ciężko mi jest jestem chora.Prawdopodobnie nie ma już dla mnie pomocy. Obarecki-Nie martw się pomoc pewnie się znajdzie a jak tam u ciebie czym się teraz zajmujesz. Stanisława-Pracuję jako prywatna nauczycielka dla najuboższych warstw społecznych. Obarecki-Ja jestem lekarzem ale pożuciłem dawne ideały sam nie wiem dlaczego.I stałem się podobny do mieszkańców Obrzydłówka.uległem ich wpływom a teraz żle sie z tym czuję. To tu jest mój dom żegnaj Stasiu.Muszę wracać do domu jestem bardzo zmeczony. JEŻELI UDAŁO MI SIĘ CI POMÓC DZIĘKUJĘ.
