O tym, że śmiech niekeidy może byc nauką, przekonaliśmy się niejednokrotnie. I choć początkowo nie zawsze czuliśmy się zręcznie, kiedy to my byliśmy obiektem żartów, po przemyśleniu całej sytuacji dochodziliśmy do wniosku, że nasi prześmiewcy mieli rację. Na własne życzenie zafundowaliśmy sobie taką sytuację. Potwierdzenie tej tezy znajdziemy także w literaturze. Przykładem może być "Krotochwila, jaką zakonnik jeden wyrządził kupcowi pewnemu" Leonarda Da Vinci. Śmiejemy się ze zdarzenia, jakie przytrafiło się bohaterowi opowiastki, ale śmieje się również sam bohater, co dowodzi jego poczucia humoru i uczciwości. Potrafi nie tylko przyznać się do winy, ale i wyciągnąć wnioski ze zdarzenia, przyznając, że zakonnik miał rację, by tak postąpić. Aż trudno powstrzymać się przed zacytowaniem przysłowia "nie czyń drugiemu, co tobie nie miłe".
