Klara jest bardzo sympatyczną, pogodną i młodziutką panienką, krewną Cześnika, który po śmierci brata przejął nad nią opiekę. Wraz z Podstoliną sprawuje on pieczę nad majątkiem Klary, rozważa też zamiar ożenku ze swoją wychowanicą, potem zmienia jednak zdanie. Gdyby udało się te pierwotne projekty zrealizować, los Klary w istocie byłby godny ubolewania. Szczęściem sieroty z pewnością nie przejmuje się jej krewny, nie zabiega o nie również Podstolina, która czerpie korzyści z zarządzania trzema folwarkami należącymi do Raptusiewiczówny. Dziewczyna niemal od pierwszego wejrzenia zakochuje się w synu sąsiada - Wacławie. Wystarczyło kilka schadzek, by oddała mu serce. Nie jest jednak typem słodkiej i naiwnej gąski, która wpada w ramiona pierwszego lepszego amanta. Z rozmowy Klary z Wacławem dowiadujemy się, jak rozwijała się ich znajomość i czego od dziewczyny żądał stopniowo jej ukochany. Klara żali się, że najpierw wystarczyły mu słowa i spotkania, z czasem ośmielił się sięgać po więcej. Dziewczyna jednak odrzuca propozycję ucieczki i złożenia swego losu w ręce uwodziciela. Zachowuje godny podziwu zdrowy rozsądek, starając się z dystansu spojrzeć na całą sytuację. Skąd w niej tyle mądrości życiowej? Nie ma przecież matki, która zdołałaby ją ostrzec przed niestałością męskiego rodzaju. Podstolina - opiekunka - też jej raczej nie pilnuje, bo zajęta jest własnymi sprawami, Klara musi więc liczyć na siebie i działania swego narzeczonego. Jest pełna temperamentu, nie brak jej odwagi, sporo ryzykuje, ukrywając się w domu Cześnika młodego Milczka. Kocha i jest kochana, a dla miłości gotowa uczynić wiele, poza utratą czci. Miłosne zaklęcia i obietnice nie przewróciły jej w głowie, jest skromna, wesoła i życzliwa dla innych. Klara jest osóbką dowcipną, prostolinijną i niezwykle hojną, skoro bez zastanowienia proponuje wypłacenie Podstolinie odszkodowania z własnej kieszeni. Z pewnością narzeczona Wacława zasługuje na szczęście, choć zjawia się ono jakby przypadkiem, dzięki intrygom starszych. Wydaje mi się, ze na przyjaciela wybrałabym Klarę. Jest ona osobą - przynajmniej tak mi się wydaje - wesołą i towarzyską, co chyba wypływa z wcześniejszej charakterystyki postaci. Uważam, że miałabym z nią wiele wspólnych tematów, a w swoim towarzystwie nie nudziłybyśmy się.
